________________
૦ તા. ૨૮-૧-૫૧ થી ૧-૨-૫૧ : અમદાવાદ
અખિલ ભારત કોંગ્રેસ મહાસમિતિમાં હાજરી :
ચાંગોદરથી નીકળી અમદાવાદ આવ્યા. અંતર ૧૪ માઈલ હશે. ઉતારો શાંતિનગરમાં લક્ષ્મીચંદ ઝવેરચંદ સંઘવીને ત્યાં રાખ્યો હતો. બીજે દિવસે ગુજરાત વિદ્યાપીઠમાં આવ્યા. કારણ કે અહીંથી મહાસમિતિમાં જઈ શકાય અને કાર્યક્રરોને મળવાનું પણ થાય.
મહારાજશ્રીને મહાસમિતિમાં અતિથિ-મહેમાન તરીકે આમંત્રણ મળ્યું હતું. ઉતારો વિદ્યાપીઠમાં ૮૪ નંબરની રૂમમાં હતો, પણ અહીં જોયું કે ૨૫૦-૧૦૦૫૦ રૂપિયાની ટિકિટ લેનારને આગળ બેસવાનું છે અને કાર્યકર્તાઓ જેમને પાસ આપવામાં આવે છે તેમને એક પછવાડે બેસાડવાના છે. ત્યારે તેમણે તેના વિરોધ તરીકે પોતાની બેઠક કાર્યકરો સાથે લઈ લીધી આથી કાર્યકરોને ખૂબ ઊંડી અસર થઈ. કમમાં કમ કોંગ્રેસમાંથી આ વસ્તુ જવી જોઈએ. ધન કરતાં કાર્યની પ્રતિષ્ઠા વધશે તો જ સારા કાર્યકરો મળશે. જેમણે તન અને મન નિચોવ્યું છે તેનું સ્થાન આગળ હોવું જોઈએ. તે અહીં ન બન્યું.
મણિભાઈ અને મીરાંબહેનને કાર્યકરોના પાસ મળ્યા હતા. મિટિંગ ર૯૩૦-૩૧ એમ ત્રણ દિવસ ચાલી. છેલ્લે દિવસે બધાનું સમૂહ ભોજન હતું. પંડિત જવાહરલાલ નેહર, પુરુષોત્તમદાસ ટંડનજી વગેરેએ ભાગ લીધો હતો. ભોજન સ્થાને રંગોળી પૂરીને સુંદર કલાત્મક રીતે શણગાર્યું હતું. ભોજન સાદું અને રેશનના માપ પ્રમાણે જ અપાતું, ખૂટતી વસ્તુમાં શાકભાજી વધુ અપાતી.
અમારી રૂમમાં રોજ સવાર સાંજ પ્રાર્થના થતી અને તેમાં ઘણા કાર્યકરો ભાગ લેવા આવતા, ચર્ચાઓ કરતાં. મહારાજશ્રી શેઠ ગોવિંદપ્રસાદ, અજીતપ્રસાદ જૈન અને કેટલાક મહાસમિતિના સભ્યોને મળ્યા હતા. રસિકભાઈ ગૃહપ્રધાન, ઢેબરભાઈ પણ મળવા આવી જતા. આમ દેશના મોટા મોટા નેતાઓનો અહીં પરિચય થયો.
૧૧૪
સાધુતાની પગદંડી
