________________
९१.
समणसुत्तं ८८. कुलरूवजादिबुद्धिस, तवसुदसीलेसु गारवं किंचि ।
जो णवि कुवदि समणो, मद्दवधम्म हवे तस्स ॥७॥ कुलरूपजातिवुद्धिषु, तप श्रुतशीलेपु गौरव किञ्चित् । य नैव करोति श्रमण , मार्दवधर्मो भवेत् तस्य ॥७॥ जो अवमाणकरणं, दोसं परिहरइ णिच्चमाउत्तो । मो णाम होदि माणी, ण दु गुणचत्तण माणेण ॥८॥ योऽपमानकरण, दोप परिहरति नित्यमायुक्त ।
सो नाम भवति मनी, न गुणत्यक्तेन मानेन ॥८॥ ९०. से असई उच्चागोए असई नीआगोए, नो हीणे नो अइरित्ते।
नोऽपीहए इति संखाए, के गोयावाई के माणावाई? ॥९॥ स अमकृदुच्चैत्रि अमकृन्नीचर्गोत्र , नो हीन नो अतिरिक्तः । न स्पृह्येत् इति सख्याय, को गोत्रवादी को मानवादी? ॥९॥ जो चितेइ ण वंकं, ण कुणदि वंकं ण जंपदे वंकं । ण य गोवदि णियदोसं, अज्जव-धम्मो हवे तस्स ॥१०॥ य चिन्तयति न वक्र, न करोति वक्र न जल्पति वत्रम् ।
न च गोपयति निजदोपम्, आर्जवधर्म भवेत् तस्य ।।१०।। ९२. परसंतावयकारण-वयणं, मोत्तूण सपरहिदवयणं ।
जो वददि भिक्खु तुरियो, तस्स दु धम्मो हवे सच्च ॥११॥ परमताप राण-वचन. मक्त्वा स्वपर्गहतवचनम् ।
य वर्शत भिक्षु तुरीय , तस्य तु धर्म भवेत् सत्यम ।।११।। ९३. मोसस्स पच्छा य पुरत्थओ य, पओगकाले य दुही दुरंते ।
एवं अदत्ताणि समाययंतो, म्वे अतित्तो दुहिओ अणिस्यो॥१२॥ म पात्राकम्प पश्चाच्च पुरस्ताच्च, प्रयोगकाले च दृ ग्बी दुरन्त ।
पत्र मदनानि समाददान पंतृप्तो दुग्वितोऽनिश्र ॥१॥ ९४. पत्थं हिदयाणिट्ठ पि, भण्णमाणस्स सगणवासिम्स ।
कडगं व ओसहं त, महरविवायं हवइ तस्स ॥१३॥ पथ्य हृदयानिटमपि. भणमानम्य स्वगणवासिनः । क्टुकमिवौपध तत्, मधुरविपाक भवति तस्य ॥१३॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
