________________
१८०
समणसुत्त ५७१. इक्कं पंडियमरणं, पडिवज्जइ सुपुरिसो असंभंतो ।
खिप्पं सो मरणाणं, काहिइ अंतं अणंताणं ॥५॥ एक पण्डितमरण, प्रतिपद्यते स पुरुष असम्भ्रान्त ।
क्षिप्र स मरणाना, करिप्यति अन्तम् अनन्तानाम् ।।५।। ५७२. चरे पयाई परिसंकमाणो, जं किंचि पास इह मन्नमाणो ।
लाभतरे जीविय वहइत्ता, पच्चा परिणाय मलावधंसी ॥६॥ चरेत्पदानि परिशङकमान , यत्किचित्पाशमिह मन्यमान. ।
लाभान्तरे जीवित बृहयित्वा, पश्चात्परिज्ञाय मलावध्वसी ॥६॥ ५७३. तस्स ण कप्पदि भत्त-पइष्णं अणुवट्ठिदे भये पुरदो ।
सो मरणं पत्थितो, होदि ह सामण्णणिविष्णो ॥७॥ तम्थ न कल्पते भवत-प्रतिज्ञा अनुपस्थित भय पुरतः ।
सो मरण प्रेक्षमाण , भवति हि श्रामण्य निविण्णः ॥७॥ ५७४. संलेहणा य दुविहा, अभितरिया य बाहिरा चेव ।
अभितरिया कसाए, बाहिरिया होइ य सरोरे॥८॥ सलेखना च द्विविधा, अभ्यन्तरिका च बाह्या चैव ।
अभ्यन्तरिका कषाये, बा ह्या भवति च शरीरे ॥८॥ ५७५. कसाए पयणूएं किच्चा, अप्पाहारे तितिक्खए ।
अह भिक्खू गिलाएज्जा, आहारस्सेव अन्तियं ॥९॥ कपायान् प्रतनून् कृत्वा, अत्पाहार तितिक्षते ।
अथ भिक्षुग्ायेत्, आहारस्येव अन्तिकम् ।।९।। ५७६. न वि कारणं तणमओ संथारो, न वि य फासुया भूमी ।
अप्पा खलु संथारो, होइ विसुद्धो मणो जस्स ॥१०॥ नापि कारण तृण मय सस्तार , नापि च प्रासुका भूमि. ।
आत्मा खलु सरतारो भवति, विशुद्ध मनो यस्य ।।१०॥ ५७७-५७८. न वि तं सत्थं च विसं च, दुप्पउतु व्व कुणइ वेयालो ।
जंतं व दुप्पउत्तं, सप्पु व्व पमाइणो कुद्धो॥११॥ जं कुणइ भावसल्लं, अणुद्धियं उत्तमट्टकालम्मि । दुल्लहबोहीयत्तं, अणंतसंसारियत्तं च ॥१२॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
