________________
१७८
समणसुत्तं ५६५. सो तम्मि चेव समये, लोयगे उड्ढगमणसभाओ।
संचिट्ठइ असरीरो, पवरट्ट गुणप्पओ णिच्चं ॥२०॥ सो तस्मिन् चैव समये, लोकाने ऊर्ध्वगमनस्वभावः । सचेष्टते अशरीरः, प्रवराष्टगुणात्मको नित्यम् ॥२०॥
५६६. अट्ठविहकम्मवियडा, सीदीभूदा निरंजणा णिच्चा ।
अट्ठगुणा कयकिच्चा, लोयगणिवासिणो सिद्धा ॥२॥ अष्टविधकर्मविकला:, शीतीभूता निरञ्जना नित्याः । अष्टगुणाः कृतकृत्याः, लोकाग्रनिवासिनः सिद्धाः ॥२१॥
___३३. संलेखनासूत्र ५६७. सरीरमाहु नाव त्ति, जीवो वुच्चइ नाविओ।
संसारो अण्णवो वुत्तो, जं तरंति महेसिणो॥१॥ शरीरमाहुनौंरिति, जीव उच्यते नाविकः । ससारोऽर्णव उवत , य तरन्ति महर्षयः ॥१॥
५६८. बहिया उड्ढमादाय, नावकंखे कयाइ वि।
पुवकम्मक्खयट्टाए, इमं देहं समुद्धरे ॥२॥ वा ह्यमूर्ध्वमादाय, नावकाडक्षेत् कदाचिद् अपि । पूर्वकर्मक्षयार्थाय, इमं देह समुद्धरेत् ॥२॥ धीरेण वि मरियवं, काउरिसेण वि अवस्समरियवं । तम्हा अवस्समरणे, वरं खु धीरत्तणे मरिउं ॥३॥ धीरेणापि मर्त्तव्य, कापुरुषेणाप्यवश्यमर्त्तव्यम् ।
तस्मात् अवश्यमरणे, वर रूल धीरत्वे मतम् ॥३॥ ५७०. इवकं पंडियमरणं, छिदइ जाईसयाणि बहयाणि ।
तं मरणं मरियवं, जेण मओ सुम्मओ होइ ॥४॥ एक पण्डितमरण, हिनत्ति जातिशतानि बहुकानि । तद् मरणे मर्त्तव्य, येन मृत. सुमृत. भवति ॥४॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
