________________
समणसुत्तं ४५९. शंताणंतभदेण, समज्जिअ-सुहअसुहकम्मसंदोहो ।
तवचरणेण विणस्सदि, पायच्छित्तं तवं तम्हा ॥२१॥ अनन्तानन्तभवेन, समर्जित-शुभाशुभकर्मसन्दोहः ।
तपश्चरणेन विनश्यति, प्रायश्चित्तं तपस्तस्मात् ॥२१॥ ४६०. आलोयण पडिकमणं, उभयविवेगो तहा विउस्सरगो ।
तव छेदो मूलं वि य, परिहारो चेव सद्दहणा ॥२२॥ आलोचना प्रतिक्रमण, उभयविवेक' तथा व्युत्सर्ग ।
तप छेदो मूलमपि च, परिहार. चैव श्रद्धान ।।२२। ४६१. अणाभोगकिदं कम्म, जं कि पि मणसा कदं ।
तं सत्वं आलोचेज्ज ह, अव्वाखित्तेण चेदसा ॥२३॥ अनाभोगकृत व.र्म, यत्किमपि मनसा दृतम् ।
तत्सर्वमालोचयेत् खलु अव्याक्षिप्तेन चेतसा ॥२३॥ ४६२. जह बालो जंपन्तो, कज्जमकज्जं च उज्जुयं भणइ ।
तं तह आलोइज्जा, मायामयविप्पमुक्को वि ॥२४॥ यथा बालो जल्पन्, कार्यमकार्य च ऋजुक भणति ।
तत् तथाऽऽलोचयेन्मायामदविषमुक्त एव ॥२४॥ ४६३-४६४. जह कंटएण विद्धो, सवंगे वेयणहिओ होइ ।
तह चेव उद्धियम्मि उ, निस्सल्लो निव्वुओ होइ ॥२५॥ एवमणुद्धियदोसो, माइल्लो तेणं दुक्खिओ होइ । सो चेव चत्तदोसो, सुविसुद्धो निव्वुओ होइ ॥२६॥ यथा कण्टकेन विद्धः, सर्वाङ्गे वेदनादितो भवति । तथैव उद्धृते तु निश्शल्यो निर्वृतो भवति ॥२५॥ एवमनुद्धृतदोषो, मायावी तेन दुखितो भवति ।
स एव त्यक्तदोष , सविशुद्धो निवृतो भवति ॥२६॥ ४६५. जो पस्सदि अप्पाणं, समभावे संठवित्तु परिणाम ।
आलोयणमिदि जाणह, परमजिणंदस्स उवएसं ॥२७॥ यः परसत्यात्मानं, नमभावे सस्थाप्य परिणामम् । आलोचनमिति जानीत, परमजिनेन्द्रस्योपदेशम् ॥२७॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
