________________
ર૪૨
સમણસુd
७४३-७४४. आगम-णोआगमदो, तहेव भावो वि होदि दव्वं वा ।
अरहंतसत्थजाणो, आगमभावो दु अरहंतो ।।७।। तग्गुणए य परिणदो, णोआगमभाव होइ अरहंतो । तग्गुणएई झादा, केवलणाणी हु परिणदो भणिओ ॥८॥ आगमनोआगमतस्तथैव भावोऽपि भवति द्रव्यमिव। अर्हत्शास्त्रज्ञायकः, आगमभावो हि अर्हन् ।।७।। तद्गुणैश्च परिणतो, नोआगमभावो भवति अर्हन् । तद्गुणैर्ध्याता, केवलज्ञानी हि परिणतो भणितः ।।८।।
४३. समापन ७४५. एवं से उदाहु अणुत्तरनाणी, अणुत्तरदंसी अणुत्तरणाणदंसणधरे ।
अरहा नायपुत्ते भगवं, वेसालिए वियाहिए त्ति बेमि ॥१॥ एवं स उदाहृतवान् अनुत्तरज्ञा-न्यनुत्तरदर्शी अनुत्तरज्ञानदर्शनधरः ।
अर्हन् ज्ञातपुत्रो भगवान्, वैशालिको व्याख्यातवानिति ब्रवीमि ।।१।। ७४६. णहि णूण पुरा अणुस्सुयं, अदुवा तं तह णो समुट्ठियं ।
मुणिणा सामाइ आहियं, नाएणं जगसव्वदंसिणा ॥२॥ नहि नूनं पुराऽनुश्रुत-मथवा तत्तथा नो समुत्थितम् ।
मुनिना सामायिकाद्याख्यातं, ज्ञातेन जगत्सर्वदर्शिना ।।२।। ७४७-७४८. अ अत्ताण जो जाणइ जो य लोगं, जो आगतिं जाणइ णागतिं च ।
जो सासयं जाण असासयं च, जातिं मरणं च चयणोववातं ॥३॥ अहो वि सत्ताण वि उड्ढं च, जो आसवं जाणति संवरं च । दुक्खं च जो जाणइ णिज्जरं च, सो भासिउमरिहति किरियवादं॥४॥ आत्मानं यः जानाति यश्च लोकं यः आगतिं नागतिं च । यः शाश्वतं जानाति अशाश्वतं च जातिं मरणं च च्यवनोपपातम् ।। अधः अपि सत्त्वानाम् अपि ऊर्ध्वं य आस्रवं जानाति संवरं च । दुःखं च यः जानाति निर्जरां च स भाषितुम् अर्हति क्रियावादान् ।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
