________________
૧૮૦
સમસુર
५७५. कसाए पयणुए किच्चा अप्पाहारे तितिक्खए ।
अह भिक्खू गिलाएज्जा, आहारस्सेव अन्तियं ॥९॥ कषायान् प्रतनून् कृत्वा, अल्पाहारः तितिक्षते ।
अथ भिक्षुग्लायेत्, आहारस्येव अन्तिकम् ।।९।। ५७६. न वि कारणं तणमओ संथारो, न वि य फासुया भूमी ।
अप्पा खलु संथारो, होइ विसुद्धो मणो जस्स ॥१०॥ नापि कारणं तृणमयः संस्तारः, नापि च प्रासुका भूमिः ।
आत्मा खलु संस्तारा भवति, विशुद्धं मनो यस्य ।।१०।। ५७७-५७८. न वि तं सत्थं च विसं च, दुप्पउत्तु व्व कुणइ वेयालो ।
जंतं व दुप्पउत्तं, सप्पु व्व पमाइणो कुद्धो ॥११॥ जं कुणइ भावसल्लं, अणुद्धियं उत्तमट्ठकालम्मि । दुल्लहबोहीयत्तं, अणंसंसारियत्तं च ॥१२॥ तत् शस्त्रं च विषं च, दुष्प्रयुक्तो वा करोति वैतालः । यन्त्रं वा दुष्प्रयुक्तं, सर्पो वा प्रमादिनः क्रुद्धः ।।११।। यत् करोति भावशल्य-मनुद्धृतमुत्तमार्थकाले । दुर्लभबोधिकत्वम्, अनन्तसंसारिकत्वं च ।।१२।।
५७९.
५८०.
तो उद्धरंति गारवरहिया मूलं पुणब्भवलयाणं । मिच्छादसणसल्लं, मायासल्लं नियाणं च ॥१३॥ तदुद्धरन्ति गौरवरहिता, मूलं पुनर्भवलतानाम् । मिथ्यादर्शनशल्यं, मायाशल्यं निदानं च ।।१३।। मिच्छदसणरत्ता, सनियाणा कण्हलेसमोगाढा । इय जे मरंति जीवा, तेसिं दुलहा भवे बोही ॥१४॥ मिथ्यादर्शनरक्ताः, सनिदानाः कृष्णलेश्यामवगाढाः । इति ये म्रियन्ते जीवा-स्तेषां दुर्लभा भवेद् बोधिः ।।१४।। सम्मइंसणरत्ता, अनियाणा सुक्कलेसमोगाढा । इय जे मरंति जीवा, तेसिं सुलहा भवे बोही ॥१५॥ सम्यग्दर्शनरक्ताः अनिदानाः शुक्ललेश्यामवगाढाः । इति ये म्रियन्ते जीवा-स्तेषां सुलभा भवेद् बोधिः ।।१५।।
५८१.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
