________________
૧પ૬
સમણજીત્ત अवि झाइ से महावीरे, आसणत्थे अकुक्कुए झाणं । उड्ढमहे तिरियं च, पेहमाणे समाहिमपडिण्णे ॥१६॥ अपि ध्यायति सः महावीरः, आसनस्थः अकौत्कुचः ध्यानम् । उर्ध्वमधस्तिर्यक च, प्रेक्षमाणः समाधिम् अप्रतिज्ञः ।।१६।।
५००.
णातीतमझें ण य आगमिस्सं, अळं नियच्छंति तहागया उ । विधूतकप्पे एयाणुपस्सी, णिज्झोसइत्ता खवगे महेसी ॥१७॥ नातीतमर्थं न च आगमिप्यन्तम् अर्थं निगच्छन्ति तथागतास्तु । विधूतकल्पः एतदनुदर्शी निश्शोषयिता क्षपकः महर्षिः ।।१७।।
५०१.
मा चिट्ठह मा जंपह, मा चिन्तह किं वि जेण होइ थिरो । अप्पा अप्पम्मि रओ, इणमेव वरं हवे झाणं ॥१८॥ मा चेष्टध्वम् मा जल्पत, मा चिन्तयत किमपि येन भवति स्थिरः । आत्मा आत्मनि रतः, इदमेव परं भवेद् ध्यानम् ।।१८।।
५०२.
न कसायसमुत्थेहि य, वाहिज्जइ माणसेहिं दुक्खेहिं । ईसा-विसाय-सोगा-इएहिं, झाणोवगयचित्तो ।।१९।। न कषायसमुत्थैश्च, बाध्यते मानसैर्दुःखैः । ईर्ष्या-विषाद-शोका-दिभिः ध्यानोपगतचित्तः ।।१९।।
५०३.
चालिज्जइ बीभेइ य, धीरो न परीसहोवसग्गेहिं । सुहमेसु न संमुच्छइ, भावेसु न देवमायासु ॥२०॥ चाल्यते बिभेति च, धीरः न परीपहोपसर्गः । सूक्ष्मेषु न संमुह्यति, भावेषु न देवमायासु ।।२०।।
५०४.
जह चिरसंचियमिंधण-मनलो पवणसहिओ दुयं दहइ । यथा कम्मेधणममियं, खणेण झाणानलो डहइ ॥२१॥ यथा चिरसंचितमिन्धन-मनलः पवनसहितः द्रुतं दहति । तथा कर्मेन्धनममितं, क्षणेन ध्यानानलः दहति ।।२१।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org