________________
૧૪૪
સમાણસને
४५८.
४५९.
४६०.
कोहादि-सगब्भाव-क्खयपहुदि-भावणाए णिग्गहणं । पायच्छित्तं भणिदं, णियगुणचिंता य णिच्छयदो ॥२०॥ क्रोधादि-स्वकीयभाव-क्षयप्रभृति-भावनायां निग्रहणम् । प्रायश्चित्तं भणितं, निजगुणचिन्ता च निश्चयतः ।।२०।। णंताणंतभवेण, समज्जिअ-सुहअसुहकम्मसंदोहो । तवचरणेण विणस्सदि, पायच्छित्तं तवं तम्हा ॥२१॥ अनन्तानन्तभवेन, समर्जित-शुभाशुभकर्मसन्दोहः। तपश्चरणेन विनश्यति, प्रायश्चित्तं तपस्तस्मात् ||२१|| आलोयण पडिकमणं, उभयविवेगो तहा विउस्सग्गो । तव छेदो मूलं वि य, परिहारो चेव सद्दहणा ॥२२॥ आलोचना प्रतिक्रमणं, उभयविवेकः तथा व्युत्सर्गः। तपः छेदो मूलमपि च, परिहारः चैव श्रद्धानं ।।२२।। अणाभोगकिदं कम्मं, जं किं पि मणसा कदं । तं सव्वं आलोचेज्ज हु अव्वाखित्तेण चेदसा ॥२३॥ अनाभोगकृतं कर्म, यत्किमपि मनसा कृतम् । तत्सर्वमालोचयेत् खलु अव्याक्षिप्तेन चेतसा ।।२३।। जह बालो जंपन्तो, कज्जमकज्जं च उज्जुयं भणइ । तं तह आलोइज्जा, मायामयविप्पमुक्को वि ॥२४॥ यथा बालो जल्पन्, कार्यमकार्य च ऋजुकं भणति । तत् तथाऽऽलोचयेन्मायामदविप्रमुक्त एव ।।२४।।
४६१.
४६२.
४६३-४६४. जह कंटएण, विद्रो, सव्वंगे वेयणद्दिओ होइ ।
तह चेव उद्धियम्मि उ, निस्सल्लो निव्वुओ होइ ॥२५॥ एवमणुद्धियदोसो, माइल्लो तेणं दुक्खिओ होइ । सो चेव चत्तदोसो, सुविसुद्धो निब्बुओ होइ ॥२६॥ यथा कण्टकेन विद्धः, सर्वांगे वेदनार्दितो भवति । तथैव उद्धृते तु निश्शल्यो निर्वृतो भवति ।।२५।। एवमनुद्धृतदोषो, मायावी तेन दुःखितो भवति । स एव त्यक्तदोषः, सुविशुद्धो निर्वृतो भवति ।।२६।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
