________________
૧૨૬
સમણસુને
४०१.
तहेव काणं काणे त्ति, पंडगं पंडगे त्ति वा । वाहियं वा वि रोगी त्ति, तेणं चोरे त्ति नो वए ॥१८॥ तथैव काणं काण इति, पण्डकं पण्डकं इति वा । व्याधितं वाऽपि रोगी इति, स्तेनं चौर इति नो वदेत् ।।१८।।
४०२.
पेसुण्णहासकक्कस - परणिंदप्पप्पसंसा - विकहादी । वज्जित्ता सपरहियं, भासासमिदी हवे कहणं ॥१९॥ पैशून्यहासकर्कश-परनिन्दाऽऽत्मप्रशंसा-विकथादीन् । वर्जयित्वा स्वपरहितं, भाषासमितिः भवेत् कथनम् ।।१९।।
४०३.
दिळं मियं असंदिद्धं, पडिपुण्णं वियंजियं । अयंपिरमणुव्विग्गं, भासं निसिर अत्तवं ॥२०॥ दृष्टां मिताम् असन्दिग्धां, प्रतिपूर्णा व्यक्ताम् । अजल्पनशीलां अनुद्विग्नां, भाषां निसृज आत्मवान् ।।२०।। दुल्लहा उ मुहादाई, मुहाजीवी वि दुल्लहा । मुहादाई मुहाजीवी, दोवि गच्छंति सोग्गइं ॥२१॥ दुर्लभा तु मुधादायिनः, मुधाजीविनोऽपि दुर्लभाः । मुधादायिनः मुधाजीविनः, द्वावपि गच्छतः सुगतिम् ।।२१।।
४०४.
उग्गम-उप्पादण-एसणेहि, पिंडं च उवधिसज्जं वा । सोधंतस्स य मुणिणो, परिसुज्झइ एसणा समिदी ॥२२॥ उद्गमोत्पादनैषणैः, पिण्डं च उपधिं शय्यां वा । शोधयतश्च मुनेः, परिशुद्ध्यति एषणा समितिः, ।।२२।।
४०६.
ण बलाउसाउअळं, ण सरीरस्सुवचयटुं तेजळें । णाणट्ठसंजमढं झाणठें चेव भुंजेज्जा ॥२३॥ न बलायुःस्वादार्थ, न शरीरस्योपचयार्थं तेजोऽर्थम् । ज्ञानार्थं संयमार्थ, ध्यानार्थ चैव भुजीत ।।२३।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
