________________
સમણસુત્ત
२७७. सुद्धस्स य सामण्णं, भणियं सुद्धस्स दंसणं णाणं ।
सुद्धस्स य णिव्वाणं, सो च्चिय सिद्धो णमो तस्स ॥१६॥ शुद्धस्य च श्रामण्य, भणित शुद्धस्य दर्शन ज्ञानम् ।
शुद्धस्य च निर्वाणं, स एव सिध्धो नमस्तस्मै ।।१६।। २७८. अइसयमादसमुत्थं, विसयातीदं अणोवममणंतं ।
अबुच्छिन्नं च सुहं, सुद्धवओगप्पसिद्धाणं ॥१७॥ अतिशयमात्मसमुत्थ, विषयातीतमनुपममनन्तम् ।
अव्युच्छिन्नं च सुख, शुद्धोपयोगप्रसिद्धानाम् ।।१७।। २७९. जस्स ण विज्जदि रागो, दोसो मोहो व सव्वदव्वेसु ।
णाऽऽसवदि सुहं असुहं, समसुहदुक्खस्स भिक्खुस्स ॥१८॥ यस्य न विद्यते रागो, द्वेषो मोहो वा सर्वद्रव्येषु ।
नाऽऽस्रवति शुभमशुभ, समसुखदुःखस्य भिक्षोः ।।१८।। (ई) समन्वय २८०. णिच्छय सज्झसरूवं, सराय तस्सेव साहणं चरणं ।
तम्हा दो वि य कमसो, पडिच्छमाणं पबुज्झेह ।।१९।। निश्चय. साध्यस्वरूपः, सरागं तस्यैव साधन चरणम् ।
तस्मात् द्वे अपि च क्रमशः, प्रतीष्यमाणं प्रवुध्यध्वम् ।।१९।। २८१. अभंतरसोधीए, बाहिरसोधी वि होदि णियमेण ।
अभंतर-दोसेण हु, कुणदि णरो बाहिरे दोसे ॥२०॥ अभ्यन्तरशुद्ध्या, वाह्यशुद्धिरपि भवति नियमेन ।
अभ्यन्तरदोपेण हि, करोति नर. बाह्यान् दोपान् ।।२०।। २८२. मदमाणमायलोह- विवज्जियभावो दु भावसुद्धि त्ति ।
परिकहियं भव्वाणं, लोयालोयप्पदरिसीहिं ॥२१॥ मदमानमायालोभ-विवर्जितभावस्तु भावशुद्धिरिति ।
परिकथित भव्याना, लोकालोकप्रदर्शिभिः ।।२१।। २८३. चत्ता पावारंभं, समुट्ठिदो वा सुहम्मि चरियम्हि ।
ण जहदि जदि मोहादि, ण लहदि सो अप्पगं शुद्धं ॥२२॥ त्यक्त्वा पापारम्भं, समुत्थितो वा शुभे चरिते । न जहाति यदि मोहादीन् न लभते स आत्मकं शुद्धम् ||२२||
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
