________________
સમાસુ
२७०.
२७१.
२७२.
जो परदव्वम्मि सुहं, असुहं रागेण कुणदि जदि भावं । सो सगचरित्तभट्ठो, परचरियचरो हवदि जीवो ॥९॥ य. परद्रव्ये शुभमशुभं, रागेण करोति यदि भावम् । स स्वकचरित्रभ्रष्टः, परचरितचरो भवति जीव ||९|| जो सव्वसंगमुक्कोऽणण्णमणो अप्पणं सहावेण । जाणदि पस्सदि णियदं, सो सगचरियं चरदि जीवो ॥१०॥ य सर्वसंगमुक्तः, अनन्यमना आत्मानं स्वभावेन । जानाति पश्यति नियत, सः स्वकचरित चरति जीव ।।१०।। परमट्टम्हि दु अठिदो, जो कुणदि तवं वदं च धारेई । तं सव्वं बालतवं, बालवदं बिंति सव्वण्हू ॥११॥ परमार्थे त्वस्थित., यः करोति तपो व्रत च धारयति । तत् सर्व बालतपो, बालव्रतं ब्रुवन्ति सर्वज्ञाः ।।११।। मासे मासे तु जो बालो, कुसग्गेणं तु भुंजए । न सो सुअक्खायधम्मस्स, कलं अग्घइ सोलसिं ।।१२।। मासे मासे तु यो वालः कुशाग्रेण तु भुंक्ते । न स स्वाख्यातधर्मस्य, कलामर्हति पोडशीम् ।।१२।। चारित्तं खलु धम्मो, धम्मो जो सो त्ति णिद्दिो । मोहक्खोहविहीणो, परिणामो अप्पणो हु समो ॥१३॥ चारित्र खलु धर्मो, धर्मो यः स सम. इति निर्दिष्टः । मोहक्षोभविहीन , परिणाम आत्मनो हि सम ।।१३।। समदा तह मज्झत्थं, सुद्धो भावो य वीयरायत्तं । तह चारित्तं धम्मो, सहावआराहणा भणिया ॥१४॥ समता तथा माध्यस्थ्य, शुद्धो भावश्च वीतरागत्वम् । तथा चारित्र धर्मः, स्वभावाराधना भणिता ||१४||
२७३.
२७४.
२७५.
२७६.
सुविदिदपयत्थसुत्तो, संजमतवसंजुदो विगदरागो । समणो समसुहदुक्खो, भणिदो सुद्धोवओओ ति ।।१५।। सुविदितपदार्थसूत्र., संयमतपःसयुतो विगतरागः । श्रमणः समसुखदुःखो, भणितः शुद्धोपयोग इति ।।१५।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
