________________
महावीर-वाणी
(१०२) तेणे जहा सन्धिमुहे गहीए,
सकम्मुणा किञ्चइ पावकारी । एवं पया पेच्च इहं च लोए, ___ कडाण कम्माण न मुक्ख अस्थि ४
[उत्तराः ०४ गा० ३ ]
(१८३) संसारमावन्न परस्स अट्ठा,
साहारण जं च करेइ कम्म । कम्मरस ते तस्स उ वेयकाले, न बन्धवा बन्धवयं उवेन्ति ॥५॥
[उत्तरा० अ०४ गा० ४]
(१८४) सुन्तेसु या वि पडिबुद्धजीवी,
न वीससे पंडिए आसुपन्ने । घोरा मुहुत्ता अवलं सरीरं, भारंडपक्खी व चरेऽपमत्ते ॥६॥
[उत्तराः ० . गा०६]