________________
महावीर-वाणी
(२६) सबकसुद्धिं समुपेहिया मुणी,
गिरं च दुट्ठ परिवज्जए सया । मिय अदुट्ट अणुवीइ भासए, सयाण मज्मे लहई पसंसणं ॥६॥
[ दश० अ० ७ गा० ५५]
(३०) तहेव काण काणे त्ति, पंडगं पंडगे त्ति वा । वाहियं वा वि रोगि त्ति, तेणं चोरे ति नो वए ॥१०॥
[दशक अ० ७ गा० १२ ]
(३१) वितह वि तहामुन्ति, ज गिरं भासए नरो। तम्हा सो मुट्ठो पावेणं, कि पुरण जो सुसं वए ? ॥११॥
[ दश० अ० ७ गा० ५ ]
(३२) तहेव फरुसा भासा, गुरुभूओवघाइणी । सच्चा वि सा न बत्तबा, जो पावस्स आगमो ॥१२॥
[ दश० श्र. ७ गाः ११ ]