________________
१३२ . महावीर-वाणी
(२४१) अटु पवयणमायाओ. समिई गुत्ती तहेव य । पंचेव य समिईओ, तो गुत्तीओ आहिया ॥१६॥
(२४२) इरियाभासेसणादाणे, उच्चारे समिई इय । मणगुत्ती वयगुत्ती, कायगुत्ती य अट्ठमा ॥२०॥
[उत्तरा० अ० २४ गा० १-२]
(२४३) एयायो पंच समिईओ, चरणस्स य पचत्तणे । गुत्ती नियत्तणे वुत्ता, असुभत्थेसु सव्यसो ||२||
(२४४) एसा पवयणमाया, जे सम्म आयरे मुणी । से खिप्पं सच्चसंसारा, विप्पमुच्चइ पंडिए ||२२||
[ उत्तरा० अ० २४ गा० २६-२७]
