________________
:१६ .
लोगतत्त-सुत्तं
(२२३) धम्गो अहम्मो श्रागासं, कालो पुगल जंतयो । एस लोगो त्ति पन्नत्तो, जिणेहिं वरनसिहि ॥१॥
[उत्तरा० अ० २८ गा० ७]
गडलक्वणो धम्मो, अहम्मो टाणलक्खखयो । भायणं सचनमाण, नह ओगाहलक्खण ॥३॥
(२२५) वत्तणालखणो कालो, जीयो बनोगलखो। नाणेणं दंलगणं च, मुहेण य दुहेण च ॥३॥
(२२६) नाण च ईसण नेव, चरितं च तयो तहा। चीरिय उपयोगो य, एवं जीवस्स लक्खणं ॥४॥
(२७) सदऽधयार-उज्जोओ, पहा छायाऽऽतवे इ वा । वएण-रस गन्ध-फासा, पुग्गलाण तु लक्षण ||शा
[उत्तरा०प०२८ गा०६-१२]