________________
११०
महावीर-वाणी
( १६२) इह जीवियं अनियमित्ता, पव्भहा समाहि-जोगेहिं ।' ते कामभोगरसद्धिा , उवयजन्ति आसुरे काये ॥१॥
[ उत्तरा० श्र०८ गा०1४]
(१६३ ) जावन्तऽविज्जापुरिसा, सव्वे ते दुक्खसंभवा । लुप्पन्ति बहुसो मूढा, संसारम्मि अणन्तए ॥१६॥
[ उत्तरा० अ० ६ गा० १]
(१६४) वालाण अकामं तु मरणं असई भवे । पंडियाणं सकामं तु, उक्कोसेरण सई भवे ॥१७||
[उचरा: १०५ गा.३]
( १६५) वालस्स पस्स चालतं, अहम्म पडिबज्जिया। चिच्चा धम्म अहम्मिठे, नरए उबवज्जइ ॥१८॥
[ उपरा० श्र. ७ गा० २८]
(१६६) धीरस्स पस धीरत्तं सच्चधम्माणुषत्तिणो । चिच्च अधम्म धम्मिठे, देवेसु उववज्जइ ॥१६॥