________________
९६
प्रथमः पादः
(सूत्र) क-ग-च-ज-त-द-प-य-वां प्रायो लुक् ।। १७७।। (वृत्ति) स्वरात्परेषामनादिभूतानामसंयुक्तानां कगचजतदपयवानां प्रायो लुग्
भवति। क। तित्थयरो। लोओ। सयढं। ग। नओ। नयरं। मयंको। च। सई।३ कयग्गहो। ज। रययं। पयावई। गओ। त। विआणं। रसायलं। जई। द। गया। मयणो। प। रिऊ। सुउरिसो। य। दयालू। नयणं। विओओ। व। लायण्णं । विउहो। वलयाणलो। प्रायोग्रहणात्क्वचिन्न भवति। सुकुसुमं१०। पयागजलं। सुगओ। अगरू। सचावं। विजणं। सुतारं। विदुरो। सपावं। समवाओ। देवो। दाणवो। स्वरादित्येव। संकरो११। संगमो। नक्कंचरो। धणंजओ। विसंतवो। पुरंदरो। संवुडो। संवरो। असंयुक्तस्येत्येव। अक्को१२। वग्गो। अच्चो। वजं। धुत्तो। उद्दामो। विप्पो। कजं। सव्वं । क्चचित्संयुक्तस्यापि। नक्तंचरः नक्कंचरो। अनादेरित्येव। कालो१३। गंधो। चोरो। जारो। तरू। दवो। पावं। वण्णो। यकारस्य तु जत्वम् आदौ वक्ष्यते। समासे तु वाक्यविभक्त्यपेक्षया भिन्नपदत्वमपि विवक्ष्यते। तेन तत्र यथादर्शनमुभयमपि भवति। सुहकरो१४ सुहयरो। आगमिओ आयमिओ। जलचरो जलयरो। बहुतरो बहुअरो। सुहदो सुहओ। इत्यादि। क्वचिदादेरपि। स पुनः। स उण। स च सो अ। चिह्न इन्धं। क्चचिच्चस्य जः। पिशाची
पिसाजी।। एकत्वम् एगत्तं। एकः एगो। अमुकः अमुगो। असुकः १ तीर्थकर, लोक, शकट २ नग, नगर, मृगांक ३ शची, कचग्रह ४ रजत, प्रजापति, गज ५ वितान, रसातल, यति ६ गदा, मदन ७ रिपु, सुपुरुष ८ दयालु, नयन, वियोग ९ लावण्य, विबुध, वडवानल १० सुकुसुम, प्रयागजल, सुगत, अगुरु, सचाप, विजन/व्यजन, सुतार, विदुर, सपाप,
समवाय, देव, दानव ११ शंकर/संकर, संगम, नक्तंचर, धनंजय, विषंतप, पुरंदर, संवृत, संवर १२ अर्क, वर्ग, अर्च/अW, वज्र/वर्ण्य, धूर्त, उद्दाम, विप्र, कार्य, सर्व. १३ काल, गन्ध, चौर, जार, तरु, दव, पाप, वर्ण १४ क्रमाने:- सुखकर (शुभकर), आगमिक, जलचर, बहुतर, सुखद (शुभद)