________________
प्राकृत व्याकरणे
६९
(सूत्र) उ: सास्ना-स्तावके ।। ७५।। (वृत्ति) अनयोरादेरात उत्वं भवति। सुण्हा। थुवओ। (अनु.) सास्ना आणि स्तावक या शब्दात आदि आ चा उ होतो. उदा. सुण्हा,
थुवओ.
(सूत्र) ऊद्वासारे ।। ७६॥ (वृत्ति) आसारशब्दे आदेरात ऊद् वा भवति। ऊसारो। आसारो। (अनु.) आसार या शब्दात, आदि आ चा ऊ विकल्पाने होतो. उदा. ऊसारो,
आसारो.
(सूत्र) आर्यायां यः श्वश्वाम् ।। ७७।। (वृत्ति) आर्याशब्दे श्वश्वां वाच्यायां यस्यात ऊर्भवति। अज्जू। श्वश्वामिति किम्।
अज्जा। (अनु.) आर्या शब्दात, सासू हा अर्थ वाच्य असताना, ... शी संपृक्त असणाऱ्या
आ चा ऊ होतो. उदा. अजू. सासू (हा अर्थ वाच्य असताना) असे का म्हटले आहे? (कारण जर सासू हा अर्थ वाच्य नसेल, तर आ चा ऊ होत नाही. उदा.) अज्जा.
(सूत्र) एद् ग्राह्ये ।। ७८॥ (वृत्ति) ग्राह्यशब्दे आदेरात् एद् भवति। गेझं। (अनु.) ग्राह्य या शब्दात आदि आ चा ए होतो. उदा. गेज्झं।
(सूत्र) द्वारे वा ।। ७९।। (वृत्ति) द्वारशब्दे आत एद् वा भवति। देरं। पक्षे। दुआरं दारं बारं। कथं
नेरइओ नारइओ। नैरयिकनारकिकशब्दयोर्भविष्यति। आर्षे अन्यत्रापि। पच्छेकम्मं । असहेज देवासुरी।
१ पश्चात्कर्म
२ असहाय-देवासुरी
