________________
प्राकृत व्याकरणे
किविणो। उत्तिमो। मिरिअं। दिण्णं। बहुलाधिकाराण्णत्वाभावे न भवति। दत्तं। देवदत्तो। स्वप्न। ईषत्। वेतस। व्यलीक। व्यजन।
मृदङ्ग। कृपण। उत्तम। मरिच। दत्त। इत्यादि। (अनु.) स्वप्न, इत्यादी प्रकारच्या शब्दांत, आदि अ चा इ होतो. उदा. सिविणो,
सिमिणो ; आर्ष प्राकृतात (स्वप्न शब्दात आदि अ चा) उकार सुद्धा होतो. उदा. सुमिणो. (पुढली उदाहरणे-) ईसि... दिण्णं. बहुलचा अधिकार असल्यामुळे, (दत्त शब्दात वर्णान्तराने) पण आला नाही, तर (आदि अ चा इ) होत नाही. उदा. दत्तं, देवदत्तो. (वरील शब्दांचे मूळ संस्कृत शब्द क्रमाने असे:-) स्वप्न..... दत्त ; इत्यादि.
(सूत्र) पक्वाङ्गार-ललाटे वा ।। ४७।। (वृत्ति) एष्वादेरत इत्वं वा भवति। पिक्कं पक्कं। इंगालो अंगारो। णिडालं
णडालं। (अनु.) पक्व, अङ्गार आणि ललाट या शब्दांत, आदि अ चा इ विकल्पाने होतो.
उदा. पिक्कं..... णडालं.
(सूत्र) मध्यम-कतमे द्वितीयस्य ।। ४८।। (वृत्ति) मध्यमशब्दे कतमशब्दे च द्वितीयस्यात इत्वं भवति। मज्झिमो।
कइमो। (अनु.) मध्यम या शब्दात आणि कतम या शब्दात, व्दितीय अ चा इ होतो. उदा.
मज्झिमो, कइमो.
(सूत्र) सप्तपणे वा ।। ४९।। (वृत्ति) सप्तपणे व्दितीयस्यात इत्वं वा भवति। छत्तिवण्णो। छत्तवण्णो। (अनु.) सप्तपर्ण या शब्दात द्वितीय अ चा विकल्पाने इ होतो. उदा. छत्तिवण्णो,
छत्तवण्णो.
