________________
प्राकृत व्याकरणे-चतुर्थ पाद
५१९
४.२९९
हगे -- सू. ४.३०१ एलिश -- सू. १.१०५, १४२; ४.२८८ पहा.
४.३०० अनुनासिकान्तो डिद् आहादेशः -- अनुनासिकाने अन्त होणारा
डित् आहँ असा आदेश.
४.३०२
अभ्यूह्य -- विचार करून.
४.३०३-४.३२४ या सूत्रांत पैशाची भाषेचा विचार आहे.
४.३०३ पैशाचीत मागधीप्रमाणे ज्ञ चा ञ होतो.
४.३०५ पैशाचीत मागधीप्रमाणे न्य आणि ण्य यांचा ञ होतो.
४.३०६ ग्रामीण मराठीत ण चा न होतो. हिंदीतही न चा वापर आहे.
४.३०७
तकारस्यापि....बाधनार्थम् -- पैशाचीत प्रायः शौरसेनीप्रमाणे कार्य होते (सू.४.३२३); तथापि शौरसेनीप्रमाणे पैशाचीत त चा द न होता, त तसाच रहातो. माहाराष्ट्री प्राकृतात त् ला अनेक आदेश होतात (उदा.- सू. १.१७७, २०४-२१४ पहा). हे कोणतेच आदेश पैशाचीत होत नाहीत. म्हणून तकाराच्या तखेरीज इतर सर्व आदेशांचा बाध करण्यास, प्रस्तुत सूत्रात तकाराचा तकार होतो, असे विधान केले आहे.
४.३०८ मराठीत सर्रास ल चा ळ झालेला आढळतो.
४.३०९ न कगच....योग: -- प्राकृतमध्ये श् आणि ष् यांचा स् होतो;
तसा तो पैशाचीत होतो, असे या सूत्रात का सांगितले, या प्रश्नाला
