________________
४०४
१
२
३
४
मूढस्य नालिअ - वढौ ।
जो
पुणु मणि जि खसफसिहूअउ चिन्तइ देइ न द्रम्मु न रूअउ। रइवसभमिरु करग्गुल्लालिउ घरहिँ जि कोन्तु गुणइ सो नालिउ ।।१३।। दिवेंहिँ विढत्तउँ खाहि वढ (४.४२२.४) ।
नवस्य नवखः। नवखी क वि विसगण्ठि (४.४२०.३)।
अवस्कन्दस्य दडवडः ।
चलेंहिँ चलन्तेंहिँ लोअणे हि जे तइँ दिट्ठा बालि । तहिँ मयरद्धय-दडवडउ पडइ अपूरइ कालि ।।१४।। यदेश्छुडुः। छुडु अग्घइ ववसाउ (४.३८५.१) । संबन्धिनः केरतणौ ।
गयउ३ सु केसरि पिअहु जलु निच्चिन्तइँ हरिणा । जसु केरऍ हुंकारडएं मुहुँ पडन्ति तृणा ।। १५ ।। अह भग्गा अम्हहं तणा ( ४.३७९.२) । मा भैषीरित्यस्य मब्भीसेति स्त्रीलिङ्गम् । सत्थावत्थहँ' आलवणु साहु वि लोउ करे । आदन्नहँ मब्भीसडी जो सज्जणु सो देइ ।। १६ ।। यद्यद् दृष्टं तत्तदित्यस्य जाइट्ठिआ ।
चतुर्थः पादः
यः पुनः मनस्येव व्याकुलीभूतः चिन्तयति ददाति न द्रम्मं न रूपकम्। रतिवशभ्रमणशीलः कराग्रोल्लालितं गृहे एव कुन्तं गणयति स मूढः ।।
चलाभ्यां चलद्भ्यां लोचनाभ्यां ये त्वया दृष्टाः बाले । तेषु मकरध्वजावस्कन्दः पतति अपूर्णे काले ।।
गतः स केसरी पिबत जलं निश्चिन्तं (निश्चितं ) हरिणाः । यस्य संबंधिना हुंकारेण मुखेभ्यः पतन्ति तृणानि।। स्वस्थावस्थानामालपनं सर्वोपि लोकः करोति। आर्तानां मा भैषीः (इति) य: सज्जनः स ददाति । ।
