________________
प्राकृत व्याकरणे
४०३
कौतुकस्य कोड्डः। कुञ्जरु' अन्नहँ तरुअरहं कुड्डेण घल्लइ हत्थु। मणु पुणु एक्कहिँ सल्लइहिं जइ पुच्छह परमत्थु ।।८।। क्रीडाया: खेड्डः। खेड्डयं कयमम्हेहिं निच्छयं किं पयम्पह। अणुरत्ताउँ भत्ताउँ अम्हे मा चय सामिअ ।।९।। रम्यस्य रवण्णः। सरिहिँ न सरेहँ न सरवरहिँ न वि उज्जाणवणेहिं। देस रवण्णा होन्ति वढ निवसन्तेहिँ सुअणेहिं ।।१०।। अद्भुतस्य ढक्करिः। हिअडा पई ऍह बोल्लिअओ महु अग्गइ सयवार। फुट्टिसु पिएँ पवसन्ति हउँ भण्डय ढक्करिसार ।।११।। हे सखीत्यस्य हेल्लिः। हेल्लिः म झंखहि आलु (४.३७९.१) । पृथक्पृथगित्यस्य जुअंजुअः। एक्क' कुडुली पञ्चहिँ रुद्धी तहँ पञ्चहँ वि जुअंजुअ बुद्धी। बहिणुएँ तं घरु कहि किवँ नन्दउ जेत्थु कुडुम्बउँ अप्पणछन्दउँ ।।१२।।
१ कुञ्जर: अन्येषु तरुवरेषु कौतुकेन घर्षति हस्तम्।
मनः पुनः एकस्यां सल्लक्यां यदि पृच्छथ परमार्थम् ।। २ क्रीडा कृता अस्माभिः निश्चयं किं प्रजल्पत।
अनुरक्ताः भक्ताः अस्मान् मा त्यज स्वामिन् ।। ३ सरिद्भिः न सरोभिः न सरोवरैः नापि उद्यानवनैः।
देशाः रम्याः भवन्ति मूर्ख निवसद्भिः सुजनैः ।। ४ हृदय त्वया एतद् उक्तं मम अग्रतः शतवारम्।
स्फुटिष्यामि प्रियेण प्रवसता (सह) अहं भण्ड अद्भुतसार ।। ५ एका कुटी पञ्चभिः रुद्धा तेषां पञ्चानामपि पृथक् पृथग् बुद्धिः।
भगिनि तद् गृहं कथय कथं नन्दतु यत्र कुटुम्बं आत्मच्छन्दकम् ।।
