________________
३८४
चतुर्थः पादः
सहि जइ केवइ तुडिवसेण अहरि पहुच्चइ नाहु ।।१।। (अनु.) अपभ्रंश भाषेत पर्याप्ति या अर्थी असणाऱ्या भू (म्हणजे प्र+भू या) धातूला
हुच्च असा आदेश होतो. उदा. अइतुंगत्तणु.....नाहु ।।१।।.
(सूत्र) ब्रूगो ब्रुवो वा ।। ३९१।। (वृत्ति) अपभ्रंशे ब्रूगो धातो व इत्यादेशो वा भवति। ब्रुवह सुहासिउ' किं
पि। पक्षे। इत्तउँ ब्रोप्पिणु सउणि ठिउ पुणु दूसासणु ब्रोप्पि।
तो हउँ जाणउँ एहो हरि जइ मह अग्गइ ब्रोप्पि ॥१॥ (अनु.) अपभ्रंश भाषेत ब्रू या धातूला ब्रुव असा आदेश विकल्पाने होतो. उदा.
ब्रुवह... किं पि. (विकल्प-) पक्षी :- इत्तउँ....ब्रोप्पि ।।१।।.
(सूत्र) व्रजेषुञः ॥ ३९२।। (वृत्ति) अपभ्रंशे व्रजतेर्धातोर्वञ इत्यादेशो भवति। वुअइ। वुञप्पि। वुप्पिणु। (अनु.) अपभ्रंश भाषेत व्रजति (व्रज्) या धातूला वुञ असा आदेश होतो. उदा.
वुञइ...वुअप्पिणु.
(सूत्र) दृशेः प्रस्सः ॥ ३९३।। (वृत्ति) अपभ्रंशे दृशेर्धातोः प्रस्स इत्यादेशो भवति। प्रस्सदि। (अनु.) अपभ्रंश भाषेत दृश् धातूला प्रस्स असा आदेश होतो. उदा. प्रस्सदि.
(सूत्र) ग्रहेगुण्हः ।। ३९४।। (वृत्ति) अपभ्रंशे ग्रहेर्धातोगुण्ह इत्यादेशो भवति। पढ गृण्हेप्पिणु व्रतु। (अनु.) अपभ्रंश भाषेत ग्रह या धातूला गृण्ह असा आदेश होतो. उदा. पढ.....व्रतु.
१ ब्रूत सुभाषितं किमपि। २ इयत् उक्त्वा शकुनिः स्थितः पुनर्दुःशासन उक्त्वा।
तदा अहं जानामि एष हरि: यदि ममाग्रतः उक्त्वा ।। ३ पठ गृहीत्वा व्रतम्।
