________________
प्राकृत व्याकरणे
३७९
महु....गदो. ङस् (प्रत्यया) सह :- महु कन्तहो....करवालु ।। १ । । ; जइ भग्गा.....मारिअडेण ||२||.
( सूत्र ) अम्हहं भ्यसाम्भ्याम् ।। ३८०।।
(वृत्ति) अपभ्रंशे अस्मदो भ्यसा आमा च सह अम्हहं इत्यादेशो भवति । अम्हहं होन्तर आगदो । आमा । अह भग्गा अम्हहं तणा ( ४.३७९.२) । (अनु.) अपभ्रंश भाषेत अस्मद् (सर्वनामा) ला भ्यस् आणि आम् (या प्रत्यया) सह अम्हहं असा आदेश होतो. उदा. ( भ्यस् प्रत्ययासह ) :अम्हहं....आगदो. आम् (प्रत्यया) सह :- अह....तणा.
( सूत्र ) सुपा अम्हासु ।। ३८१ ।।
(वृत्ति) अपभ्रंशे अस्मदः सुपा सह अम्हासु इत्यादेशो भवति । अम्हासु ठिअं।
(अनु.) अपभ्रंश भाषेत अस्मद् (सर्वनामा) ला सुप् (प्रत्यया) सह अम्हासु असा आदेश होतो. उदा. अम्हासु ठिअं.
(सूत्र) त्यादेराद्यत्रयस्य संबन्धिनो हिं न वा ।। ३८२ ।।
(वृत्ति) त्यादीनामाद्यत्रयस्य संबन्धिनो बहुष्वर्थेषु वर्तमानस्य वचनस्यापभ्रंशे हिं इत्यादेशो वा भवति ।
मुहकबरिबंध तहें सोह धरहिं नं मल्लजुज्झु ससि - राहु तहें सहहिँ कुरल भमर - उल - तुलिअ
करहिं ।
नं तिमिरडिम्भ खेल्लन्ति मिलिअ ।।१।।
१ अस्मद् भवान् आगतः ।
२ अस्मासु स्थितम्।
३ मुखकबरीबन्धौ तस्याः शोभां धरतः ननु मल्लयुद्धं शशिराहू कुरुतः।
तस्याः शोभन्ते कुरलाः भ्रमरकुलतुलिताः ननु तिमिर डिम्भाः क्रीडन्ति मिलिताः ।।
