________________
३७८
चतुर्थः पादः
ङिना। पइँ मइँ बेहि वि रण-गयहिं (४.३७०.३)। अमा।
मइँ मेल्लन्तहाँ तुज्झु (४.३७०.४) (अनु.) अपभ्रंश भाषेत, अस्मद् (या सर्वनामा) ला टा, ङि आणि अम् (या
प्रत्ययां) सह मई असा आदेश होतो. उदा. टा (प्रत्यया) सहः- मइँ जाणिउँ....खयगालि ।।१।।. ङि (प्रत्यया) सह :- प.....रणगयहिं. अम् (या प्रत्यया) सहः- मइँ....तुज्यु.
(सूत्र) अम्हेहिं भिसा ।। ३७८।। (वृत्ति) अपभ्रंशे अस्मदो भिसा सह अम्हेहिं इत्यादेशो भवति। तुम्हेंहिँ
अम्हेहिँ जं किअउँ (४.३७१.१). (अनु.) अपभ्रंश भाषेत अस्मद् (सर्वनामा) ला भिस् (प्रत्यया) सह अम्हेहिं असा
आदेश होतो. उदा. तुम्हेंहिँ.....किअउँ.
(सूत्र) महु मज्झु ङसिङस्भ्याम् ।। ३७९।। (वृत्ति) अपभ्रंशे अस्मदो ङसिना ङसा च सह प्रत्येकं महु मज्झु इत्यादेशौ
भवतः। मह होन्तउ गदो। मज्झु होन्तउ गदो। ङसा। मह कन्तहाँ बे दोसडा हेल्लि म झङ्खहि आलु। देन्तहाँ हउँ पर उव्वरिअ जुज्झन्तहाँ करवालु ।।१।। जइ३ भग्गा पारक्कडा तो सहि मज्झु पिएण।
अह भग्गा अम्हहं तणा तो तें मारिअडेण ।।२।। (अनु.) अपभ्रंश भाषेत अस्मद् (या सर्वनामा) ला ङसि आणि ङस् (या प्रत्ययां)
सह प्रत्येकी महु आणि मज्झु असे आदेश होतात. उदा. (ङसि प्रत्ययासह):
१ मत् (किंवा मत्तः) भवान् गतः। २ मम कान्तस्य द्वौ दोषौ हे सखि मा पिधेहि अलीकम्।
ददतः अहं परं उर्वरिता युध्यमानस्य करवालः।। ३ यदि भग्नाः परकीयाः तदा (ततः) सखि मम प्रियेण।
अथ भग्ना अस्माकं संबंधिनः तदा तेन मारितेन।।