________________
प्राकृत व्याकरणे
३७५
पिअ काइँ करउँ हउँ काइँ तुहँ मच्छे मच्छ गिलिज्जइ ।।२।। ङिना। पइँ मइँ बेहिँ वि रण-गयहिं को जयसिरि तक्केइ। केसहिँ लेप्पिणु जम-धरिणि भण सुहु को थक्केइ ॥३॥ एवं तई। अमा। पइँ मेल्लन्तिहे मह मरणु मइँ मेल्लन्तहो तुज्झु।
सारस जसु जो वेग्गला सो वि कृदन्तहो सज्झु ॥४॥ एवं तइं। (अनु.)अपभ्रंश भाषेत युष्मद् (या सर्वनामा) ला टा, ङि आणि अम् (या
प्रत्यया) सह पइं आणि तइं असे आदेश होतात. उदा. टा (प्रत्यया) सह :- पइँ मुक्काहँ...पत्तेहिं ।।१।।; महु...गिलिज्जइ।।२।।. ङि (प्रत्यया) सह :- पइँ मइँ...थक्केइ ।।३।।. याचप्रमाणे तइं (चे उदाहरण घ्यावे). अम् (प्रत्यया) सहः- पइँ मेल्लन्तिहैं....सज्झु ।।४।।. याचप्रमाणे तई (चे उदाहरण घ्यावे).
(सूत्र) भिसा तुम्हेहिं ।। ३७१।। (वृत्ति) अपभ्रंशे युष्मदो भिसा सह तुम्हेहिं इत्यादेशो भवति।
तुम्हेंहिँ अम्हेंहिँ जं किअउं दिट्ठउँ बहुअ-जणेण।
तं तेवड्डउ समरभरु निजिउ एक्क-खणेण ।।१।। (अनु.) अपभ्रंश भाषेत युष्मद् (या सर्वनामा) ला भिस् (या प्रत्यया) सह तुम्हेहिं
असा आदेश होतो. उदा. तुम्हेंहि...एक्क-खणेण ।।१।।
(सूत्र) ङसि-ङस्भ्यां तउ तुज्झ तुध्र ।। ३७२।। (वृत्ति) अपभ्रंशे युष्मदो ङसिङस्भ्यां सह तउ तुज्झ तुध्र इत्येते त्रय आदेशा
१ त्वयि मयि द्वयोरपि रणगतयोः को जयश्रियं तर्कयति।
केशैर्गृहीत्वा यमगृहिणी भण सुखं कस्तिष्ठति ।। २ त्वां मुञ्चन्त्याः मम मरणं मां मुञ्चतस्तव।
सारस: (यथा) यस्य दूरे (वेग्गला) सः अपि कृतान्तस्य साध्यः।। ३ युष्माभिः अस्माभिः यत् कृतं दृष्टं बहुक-जनेन।
तत् (तदा) तावन्मात्र: समरभर: निर्जित: एकक्षणेन।।