________________
३६४
चतुर्थः पादः
(सूत्र) आमन्त्र्ये जसो होः ।। ३४६।। (वृत्ति) अपभ्रंशे आमन्त्र्येऽर्थे वर्तमानान्नाम्न: परस्य जसो हो इत्यादेशो भवति।
लोपापवादः।
तरुणहो' तरुणिहो मुणिउ मइँ करहु म अप्पहाँ घाउ ॥१॥ (अनु.) अपभ्रंश भाषेत संबोधनार्थी असणाऱ्या नामाच्या पुढील जस् (या प्रत्यया)
ला हो असा आदेश होतो. (जस् प्रत्ययाचा) लोप होतो (सू.४.३४४) या नियमाचा प्रस्तुत नियम अपवाद आहे. उदा. तरुणहो.....घाउ ।।१।।.
(सूत्र) भिस्सुपोर्हि ।। ३४७।। (वृत्ति) अपभ्रंशे भिस्सुपोः स्थाने हिं इत्यादेशो भवति। गुणहिँ न संपइ कित्ति
पर (४.३३५.१) ।
सुप्। भाईरहि जिवँ भारइ मग्गेहिँ तिहिँ वि पयट्टइ।।१।। (अनु.) अपभ्रंश भाषेत भिस् आणि सुप् (या प्रत्ययां) च्या स्थानी हिं असा आदेश
होतो. उदा. (भिस् च्या स्थानी हिं आदेश) :- गुणहिँ....पर. सुप् (च्या स्थानी हिं आदेश) :- भाइरहि... पयट्टइ ।।१।।.
(सूत्र) स्त्रियां जस्-शसोरुदोत् ।। ३४८।। (वृत्ति) अपभ्रंशे स्त्रियां वर्तमानान्नाम्न: परस्य जसः शसश्च प्रत्येकमुदोतावादेशौ
भवतः। लोपापवादौ। जसः। अंगुलिउ जजरियाउ नहेण। (४.३३३.१) शसः। सुंदरसव्वंगाउ३ विलासिणीऔं पेच्छन्ताण ।।१।।
वचनभेदान्न यथासङ्ख्यम्। (अनु.) अपभ्रंश भाषेत स्त्रीलिंगात असणाऱ्या नामाच्या पुढे असणाऱ्या जस् आणि
शस् या प्रत्ययांना प्रत्येकी उ आणि ओ असे आदेश होतात. (जस आणि शस् प्रत्ययांचा) लोप होतो (४.३४४) या नियमाचा अपवाद (हे दोन
१ (हे) तरुणाः तरुण्यः (च) ज्ञातं मया कुरुत मा आत्मनः घातम्। २ भागीरथी यथा भारते त्रिषु मार्गेषु अपि प्रवर्तते। ३ सुन्दरसर्वाङ्गी: विलासिनी: प्रेक्षमाणानाम्।