________________
३५८
चतुर्थः पादः
पुंसीति किम्? अङ्गहिँ अङ्गु न मिलिउ हलि अह अहरु न पत्तु।
पिअ जोअन्तिहँ मुह-कमलु एम्वइ सुरउ समत्तु ।।२।। (अनु.) अपभ्रंश भाषेत पुल्लिंगात असणाऱ्या नामाच्या (अन्त्य) अकाराचा सि
(प्रत्यय) पुढे असताना विकल्पाने ओकार होतो. उदा. अगलिअ...ठाउ।।१।।. पुल्लिंगात असणाऱ्या (नामा) च्या असे का म्हटले आहे ? (कारण नाम पुल्लिंगी नसल्यास अकाराचा विकल्पाने ओकार होत
नाही. उदा.) अङ्गहिँ.....समत्तु ।।२।।. (सूत्र) एट्टि ।। ३३३॥ (वृत्ति) अपभ्रंशे अकारस्य टायामेकारो भवति।
जे महु दिण्णा दिअहडा दइएँ पवसन्तेण।
ताण गणन्तिएँ अङ्गुलिउ जज्जरिआउ नहेण ।।१।। (अनु.) अपभ्रंश भाषेत टा (प्रत्यय) पुढे असताना (शब्दातील अन्त्य) अकाराचा
एकार होतो. उदा. जे महु...नहेण. (सूत्र) ङिनेच्च ।। ३३४॥ (वृत्ति) अपभ्रंशे अकारस्य ङिना सह इकार एकारश्च भवतः।
सायरु३ उप्परि तणु धरइ तलि घल्लइ रयणाई। सामि सुभिच्चु वि परिहरइ संमाणेइ खलाइं ॥१॥
तले १अघल्लइ।। (अनु.) अपभ्रंश भाषेत (शब्दातील अन्त्य) अकाराचे (पुढे येणाऱ्या) ङि (या
प्रत्यया) सह इकार आणि एकार होतात. उदा. सायरु...खलाई ।।१।।;
तले घल्लइ. १ अङ्गः अङ्गं न मिलितं सखि (हलि) अधरेण अधर: न प्राप्तः।
प्रियस्य पश्यन्त्याः मुखकमलं एवं सुरतं समाप्तम् ।।२।। २ ये मम दत्ताः दिवसा: दयितेन प्रवसता।
तान् गणयन्त्याः (मम) अङ्गुल्य: जर्जरिता: नखेन ।।१।। ३ सागर: उपरि तृणानि धरति तले क्षिपति (घल्लइ) रत्नानि।
स्वामी सुभृत्यमपि परिहरति संमानयति खलान् ।।२।। १अ तले क्षिपति।
