________________
प्राकृत व्याकरणे
३२७
( सूत्र ) स्निह - सिचो : सिप्पः ।। २५५ ।।
(वृत्ति) अनयो: कर्मभावे सिप्प इत्यादेशो भवति क्यस्य च लुक् । सिप्पइ । स्निह्यते । सिच्यते वा ।
(अनु.) कर्मणि आणि भावे रूपात (स्निह् आणि सिच्) यां (धातूं) ना सिप्प असा आदेश होतो आणि (त्याच्या सांनिध्यामुळे) क्य (प्रत्यया) चा लोप होतो. उदा. सिप्पइ (म्हणजे ) स्निह्यते किंवा सिच्यते (असा अर्थ आहे).
( सूत्र ) ग्रहेर्घेप्प: ।। २५६।।
(वृत्ति) ग्रहेः कर्मभावे घेप्प इत्यादेशो वा भवति क्यस्य च लुक् । घेप्प । गिहिज्जइ ।
(अनु.) कर्मणि आणि भावे रूपात ग्रह् (या धातू) ला घेप्प असा आदेश विकल्पाने होतो आणि (त्याच्या सांनिध्यामुळे) क्य (प्रत्यया) चा लोप होतो. उदा. घेप्पइ. (विकल्पपक्षी :-) गिहिज्जइ.
( सूत्र ) स्पृशेश्छिप्प: ।। २५७।।
( वृत्ति) स्पृशते: कर्मभावे छिप्पादेशो वा भवति क्यलुक् च । छिप्पड़ । छिविज्जइ ।
(अनु.) कर्मणि आणि भावे रूपात स्पृशति (स्पृश्) (या धातू) ला छिप्प असा आदेश विकल्पाने होतो आणि (त्याच्या सांनिध्यामुळे) क्य (या प्रत्यया) चा लोप होतो. उदा. छिप्पइ. (विकल्पपक्षी) :- छिविज्जइ.
( सूत्र ) क्तेनाप्फुण्णादयः ।। २५८ ।।
(वृत्ति) अप्फुण्णादयः शब्दा आक्रमिप्रभृतीनां धातूनां स्थाने क्तेन सह वा निपात्यन्ते। अप्फुण्णो आक्रान्तः । उक्कोसं उत्कृष्टम्। फुडं स्पष्टम्। वोलीणो अतिक्रान्तः। वोसट्टो विकसितः । निसुट्टो निपातितः । लुग्गो रुग्ण:। ल्हिक्को नष्ट: । पम्हुट्ठो प्रमृष्टः प्रमुषितो वा । विदत्तं
