________________
३१८
चतुर्थः पादः
(सूत्र) रुद-नमोर्वः ।। २२६।। (वृत्ति) अनयोरन्त्यस्य वो भवति। रुवइ। रोवइ। नवइ। (अनु.) (रुद् आणि नम्) यां (धातूं) च्या अन्त्य वर्णाचा व होतो. उदा. रुवइ...नवइ.
(सूत्र) उद्विजः ।। २२७।। (वृत्ति) उद्विजतेरन्त्यस्य वो भवति। उव्विवइ। उव्वेवो। (अनु.) उद्विजते (उद्विज्) (या धातू) च्या अन्त्य वर्णाचा व होतो. उदा. उव्विवइ;
उव्वेवो.
(सूत्र) खाद-धावोर्लुक् ।। २२८।। (वृत्ति) अनयोरन्त्यस्य लुग् भवति। खाइ। खाअइ। खाहिइ। खाउ।
धाइ। धाहिइ। धाउ। बहुलाधिकाराद्वर्तमानाभविष्यद्विध्यायेकवचन एव भवति। तेनेह न भवति। खादन्ति। धावन्ति। क्वचिन्न भवति।
धावइ२ पुरओ। (अनु.) (खाद् आणि धाव्) यां (धातूं) च्या अन्त्य वर्णाचा लोप होतो. उदा.
खाइ...धाउ. बहुलचा अधिकार असल्यामुळे, वर्तमानकाळ, भविष्यकाळ आणि विधि, इत्यादीतील एकवचनातच (असा अन्त्य वर्णाचा लोप) होतो; म्हणून येथे (=पुढील उदाहरणांत) (असा लोप) होत नाही. उदा. खादन्ति, धावन्ति. क्वचित् (एकवचनातही असा लोप) होत नाही. उदा. धावइ पुरओ.
(सूत्र) सृजो रः ।। २२९।। (वृत्ति) सृजो धातोरन्त्यस्य रो भवति। निसिरइ। वोसिरइ। वोसिरामि। (अनु.) सृज् (या धातू) च्या अन्त्य वर्णाचा र होतो. उदा. निसिरइ...वोसिरामि.
१ उद्वेग
२ धावति पुरतः। ३ निसृज्
४ व्युत्सृज्
