________________
प्राकृत व्याकरणे
२४७
(दोन) आदेश होतात. उदा. हसइ...वेवए. (इच् आणि एच् यांमधील) दोन चकार हे ‘इचेच:' या सूत्रात विशेषणार्थी म्हणून आहेत.
(सूत्र) द्वितीयस्य सि से ।। १४०।। (वृत्ति) त्यादीनां परस्मैपदानामात्मनेपदानां च द्वितीयस्य त्रयस्य संबंधिन
आद्यवचनस्य स्थाने सि से इत्येतावादेशौ भवतः। हससि हससे।
वेवसि वेवसे। (अनु.) धातूंना लागणाऱ्या परस्मैपद आणि आत्मनेपद प्रत्ययांतील द्वितीय त्रयाशी
संबंधित असणाऱ्या आद्य वचनाच्या स्थानी सि आणि से असे हे (दोन) आदेश होतात. उदा. हससि...वेवसे.
(सूत्र) तृतीयस्य मिः ।। १४१।। (वृत्ति) त्यादीनां परस्मैपदानामात्मनेपदानां च तृतीयस्य त्रयस्याद्यस्य वचनस्य
स्थाने मिरादेशो भवति। हसामि। वेवामि। बहुलाधिकाराद् मिवे: स्थानीयस्य मेरिकारलो पश्च। बहुजाणय' रूसिउं सक्कं ।
शक्नोमीत्यर्थः। न मरं। न म्रिये इत्यर्थः। (अनु.) धातूंना लागणाऱ्या परस्मैपद आणि आत्मनेपद प्रत्ययांतील तृतीय त्रयाच्या
आद्य वचनाच्या स्थानी मि असा आदेश होतो. उदा. हसामि, वेवामि. आणि बहुलचा अधिकार असल्यामुळे, मिवि स्थानीय मि च्या इकाराचा लोप होतो. उदा. बह...सक्कं (मध्ये सक्कं म्हणजे) शक्नोमि असा अर्थ आहे; न मरं; (येथे) मी मरत नाही असा अर्थ आहे.
(सूत्र) बहुष्वाद्यस्य न्ति न्ते इरे ।। १४२।। (वृत्ति) त्यादीनां परस्मैपदात्मनेपदानामाद्यत्रयसंबंधिनो बहुषु वर्तमानस्य
वचनस्य स्थाने न्ति न्ते इरे इत्यादेशा भवन्ति। हसन्ति। वेवन्ति।
हसिजन्ति। रमिजन्ति। गजन्ते खे मेहा। बीहन्ते रक्खसाण३ च। १ बहुजाणय (चोर, जार, धूर्त या अर्थी देशी शब्द) रोषितुं शक्नोमि। २ गर्जन्ति खे मेघाः।
३ बिभ्यति राक्षसेभ्यः च।
A-Proof
