________________
४८६
विसेसचुण्णि
[ आहडियनीहडियापगयं विपरिणओ छिन्नो भवइ । एत्थ कप्पइ ‘सुत्तं चत्तम्मि'त्ति' । खेत्तं जं दिटुं सागारिएणं तं छिन्नं न कप्पइ । अत्रापि ग्रहणं भवति, जइ णेत्तओ विपरिणओ ण नेमि त्ति तं सागारिएणं अद्दिस्समाणं कप्पइ।
पुरतो पसंग पंता, अचियत्तं चेव पुव्वभणियं तु । बितियततिया उ पिंडो, पढम चउत्था पसंगेहिं ॥३६२४॥
"पुरतो पसंग०" गाहा । दिस्समाणे इत्यर्थः । बिइयतइया उ पिंडो, पढमचउत्था पसंगेहिं । एतत्पश्चार्द्धम् । दोसु तु पसंगदोसा परिहारिओ । भावओ दुविहेत्यस्य व्याख्या
कप्पति अपरिग्गहिया, णिक्खेवे चउदुगं अजाणता । जाणंता वि य केई, सम्मोहं काउ लोभा वा ॥३६२५॥
"कप्पइ०" गाहा । इदाणिं आयरिओ सिस्समइविकोवणत्थं इमं भणइ । केइ भणंतिसागारिएणं अपडिग्गाहिया कप्पइ एवं सुत्ते भणियं । जे ते एवमाहंसु ते चउनिक्खेवे दोण्हं पढमचउत्थाणं भंगाणं अत्थं अयाणंता एवं भणंति । केइ पुण जाणंता वि संमोहेत्ता लोभेणं कप्पइ त्ति भणंति । केइ अगीतत्था सुत्तप्पामन्नेणं मोहेत्ता भणंति-कप्पइ ।
जं आहडं होइ परस्स हत्थे, जं णीहडं वा वि परस्स दिन्न । तं सुत्तछंदेण वयंति केई, कप्पं ण चे सुत्तमसुत्तमेवं ॥३६२६॥
"जं आहडं०" वृत्तं कण्ठ्यम् । णीहडिया वि गहिया अणंतरसुत्तं न चेतं एवं सुत्तं भवति । 'सुत्तच्छंदेणं'ति सूत्रादेशेन । आयरिओ भणइ
सुत्तं पमाणं जति इच्छितं ते, ण सुत्तमत्थं अतिरिच्च जाती । अत्थो जहा पस्सति भूतमत्थं, तं सुत्तकारीहि तहा णिबद्धं ॥३६२७॥ छाया जहा छायवतो णिबद्धा, संपत्थिए जाति ठिते य ठाति ।
अत्थो तहा गच्छति पज्जवेसू, सुत्तं पि अत्थाणुचरं तहेव ॥३६२८॥
"सुत्तं पमाणं०" ["छाया जहा०"] वृत्तद्वयं कण्ठ्यम् । 'तस्साणुचरं तिरे सूत्रं पि तमेवानुसृत्य अनुचरति ।
१. 'मोत्तु खेत्तंमि'त्ति भाव्यम् ? मुच पुस्तके टिप्पण्या ताडपत्रीयप्रतेः 'खेत्तम्मि' इति पाठो निर्दिष्टः । स एव विशेषचूर्णीकृतोऽभिप्रेत इति आभाति । सं. । २. अत्थाणुचरं मुच । ३. सूत्रं....चरं ति नास्ति क ड ।
