________________
भासगाहा-४६५०-४६५७] तइओ उद्देसो
६६५ वासारत्ते बहुएणं च दुकालेणं बहुसो लोगो उवसमइ । ते य निग्गया । अन्ने य विहरंता तमेव खेत्तं गया ।
खित्तोग्गहप्पमाणं, तद्दिवसं केति केतऽहोरत्तं ।
जं वेल निग्गयाणं, तं वेलं अण्णदिवसम्मि ॥४६५३॥
"खेत्तोग्गह०" गाहा । केइ भणंति - एगदिवसं, जे निद्दिवसं निग्गया। केइ भणंतिअहोरत्तं । दो वि एते अणादेसा । जाए वेलाए निग्गया ताए चेव वेलाए बितियदिवसे परेणं वोच्छिज्जइ । एवं कालओ खेत्तओ सव्वओसमंता सकोसं जोयणं उग्गहो ।
खेत्तम्मि य वसहीय य, उग्गहों तहिं सेहमग्गणा होइ। ते वि य पुरिसा दुविहा, रूवं जाणं अजाणं च ॥४६५४॥
"खेत्तम्मि य०" गाहा । खेत्तग्गहणेणं जम्मि खेत्ते उग्गहो भवति । "वसहि''त्ति इंदक्खीलमणोग्गहो । तत्थ वसहीए मग्गणा सेहाणं । इमेसु विभागेसु चउसु । ते वि य पुरिसा दुविहा - रूवं जाणंतगा य अद्धाणंतगा (अजाणंतगा) य । दोहि वि प्रकारेहिं चत्तारि भंगा भवंति। एएसिं परूवणानिमित्तं इदमुच्यते -
जाणंतमजाणंता, चउव्विहा तत्थ होंति जाणंता । उभयं रूवं सद, चउत्थओ होइ जसकित्तिं ॥४६५५॥
"जाणंत०" गाहा । एगे सद्देण वि रूवेण वि जाणइ, सद्देण (वि) सरेण जाणइ १। एगो सद्देण जाणइ न पुण रूवं जाणइ न पुण सदं ३ चउत्थो जस कित्तिं जाणइ (एक) ४। एएसि परूवणानिमित्तं द्वितीयभंगमादि कृत्वा इदमास्थीयते -
उच्चार-चेइगातिसु, पासति रूवं विणिग्गयस्सेगो । रत्तिं उविंत णितो, कासगमादी सुणति सदं ॥४६५६॥
"उच्चार०" गाहापुव्वद्धं । न पुण स्वरेण जाणीते बितियभंगे रत्तिं एंतो करिस्सगादी३ सबं साहूणं सुणंति पढंतियाणं, न पुण रूवं ।
चउथो पुण जसकित्तिं, सुणेइ सग्गाम-वसभवासी वा । उभयं रूवं सदं, कित्तिं च ण जाणते चरिमो ॥४६५७॥
१. जम्मि दिवसे इति भाव्यम् ? । २. एगो रूवेण जाणइ न पुण सई २। एगो सद्देण जाणइ न पुण रूवं । इति भाव्यम् ? । ३. कर्षकादिः मलवृ ।
