________________
१८
विसेसचुण्णि
[मासकप्पपगयं अडोलियं, न पासंति । पच्छा एक्केणं चेडरूवेणं तं बिलं पासित्ता नायं-जा एत्थ न दीसइ नूणं एयम्मि बिले पडिया । ताहे तेणं भण्णइ -
इयो गया इओ गया, मग्गिज्जंती न दीसइ।
अहं एयं वियाणामि, बिले पडिया अडोलिया ॥ तं पि णेणं पढियं । पच्छा सो साहू उज्जेणि पविसित्ता फरुससालाए उवस्सओ गहिओ। फरुससाला नाम पुढविपंतावणासाला । सो अ दीहपट्ठो अमच्चो तेण जवसाहुणा रायत्ते विराहियओ । ताहे सो अमच्चो चिंतेइ-कहं एयस्स वेरं पडिनिज्जाएज्जामि ? त्ति काउं तं गद्दभरायं भणइ-एस परीसहपराइओ आगओ रज्जं पेल्लिउक्कामो । जइ न पत्तियसि पेच्छ से उवस्सए आउहाणि । तेण य अमच्चेणं पुव्वं चेव ताणि आउहाणि तम्मि उवस्सए भूमीपल्लयाणि' पत्तिज्जावणणिमित्तं रण्णा दिटुं । पत्तिज्जित्ता । तत्थ य कुंभकारसालाए तस्स कुंभकारस्स उंदुरो ढुक्किउं ढुक्किउं सरइ भएणं । ताहे तेणं कुंभकारेण भण्णइ -
सुकुमालय ! भद्दलया ! रत्तिं हिंडणसीलया !।
दीहपिट्ठस्स बीहेहि, नत्थि ते ममउ भयं ॥ तं पि णेण साहुणा गहियं । ताहे सो राया तं पियरं मारेउकामो रहं मग्गइ । 'पकासे उग्गहो होइ' त्ति काउं अमच्चेणं समं रत्तिं तं फरुससालं अल्लीणो अच्छइ । तत्थ तेण साहुणा पढिओ पढमो सिलोगो । रन्ना नायं-चेइयामो३, धुवं अइसेसी एस साहू । तओ बीओ पढिओ। तं पि णेणं परिगयं । जहा-नाययं तं एएणं । तओ तइओ पढिओ । ताहे जाणइ-एस अमच्चो ममं चेव मारेउकामो । कओ मम पिया राया हुंतओ संते भोए परिच्चइत्ता पुणो ते चेव पत्थेइ? एस अमच्चो मं मारेउकामो एवं जत्तं करेइ । ताहे राया अमच्चस्स सीसं छेत्तुं साहुस्स उवगंतुं सच्चं कहेइ खामेइ य । ताहे साहू जाणइ । जइ ताव एएसिं कुट्टसिलोगाणं पढियाणं एरिसं फलं, किमंग पुण सव्वण्णुभासियस्स त्ति काउं आयरियसगासं गंतुं पढिओ ।
किं च, इमे य गुणा भवंति --
आयहिय परिण्णा भावसंवरो नवनवो असंवेगो। निक्कंपया तवो निज्जरा य परदेसियत्तं च ॥११६२॥
"आयहिय परिण्णा०" गाहा । पढंतो आत्महितं जाणति । आह-आयहिए अणाए को दोसो भवति? उच्यते -
१. नूमियाणि मुच । २. ओसरति मुच । ३. वेड्या मुच अवगतं सम्यक् । ४. होउं मुच।
