________________
पढमो उद्देस
इओ गया इओ गया, मग्गिज्जंती न दीसति । अहमेयं वियाणामि, बिले पडिता' अडोलिया ॥ ११५८ ॥ सुकुमालग! भद्दलया ! रत्तिं हिंडणसीलया । दीहपिट्ठस्स बीभेहि, णत्थि ते ममतो भयं ॥११५९॥
भासगाहा - १९५२ - ११६१]
सिक्खितव्वं मणुस्सेणं अवि जारिसतारिसं । पेच्छ मुद्धसिलोगेहिं, जीवियं परिरक्खियं ॥११६०॥
पुव्वविराहियसचिवे, सामच्छण रत्ति आगमो गुणणा । नाओ मि सचिवघायण, खामण गमणं गुरुसगासे ३ ॥११६१॥
१७
[“ जव राय०’” ‘“ पव्वयणं च०" "जासि एसि० "इओ गया० " 'सुकुमालग०" "सिक्खियव्वं ० " ". "पुव्वविराहिय० "]
उज्जेणी णगरी । तत्थ जवो नाम राया । तस्स पुत्तो गद्दभो नामं, सो जुवराया । तस्स रण्णो धूया गद्दभस्स जुवरण्णो भगिणी अडोलिया नाम । सा य अईव रूववई । तस्स जवरन्नो दीहपट्ठो नाम सचिवो | सचिवो नाम अमच्चो । ताहे सो जुवराया तं अडोलियं भगिणि पासित्ता अज्झोववन्नो दुब्बलीभवइ । अमच्चेण पुच्छिओ । निब्बंधे सिद्धं । अमच्चेणं भन्नइ-सागारियं भविस्सति तो एस भूमीघरे छुब्भओ' तत्थ भुंजाहि एयाए समं भोगे । लोगो जाणिस्सइ ‘सा कहिं पि विणट्ठा' । 'एवं होउ' त्ति कयं । अण्णदा सो राया तं कज्जं जाणित्ता निव्वेणं पव्वइओ। सो य नेच्छइ पढिउं, पुत्तनेहेणं च पुणो पुणो उज्जेणि एइ । अन्नया सो उज्जेणि वच्चंतो उज्जेणीए अदूरसामंते जवखेत्तं तत्थ वीसमति । तं च जवखेत्तं एक्को खेत्तवालओ रक्खइ तं च जवखेत्तं एक्को गद्दभो इच्छइ चरिउं । ताहे तेण छेत्तपालएणं सो गद्दभो भन्नइ - उसक्कसिय अइसक्कसिय बहुसो य जं पलोएसि । लक्खओ ते मए भावो, जवं पत्थेसि गद्दभा ॥
ते साहुणा तं गहियं । तत्थ य चेडरूवाणि रमंति । अडोलिया नामं भमिरीडिया । पच्छा तेसिं रमंताणं सा अडोलिया नट्टा । बिले पडिया । पच्छा ते चेडरूवाइयो' मग्गंति तं
१. अगढे छूढा अडो भाष्यवृत्तौ । २. भयं ते नत्थि मंमूला दीहपट्टाओ ते भयं ॥ इ भाष्यवृत्तौ । ३. ११६०-११६१ गाथाद्वयं विशेषचूर्णिकृता नादृतम् । ४. एसु अ । ५. तो एसा भूमिघरे छुब्भति इति मुच । ६. चेडरूवा उ अ । चेडरूवाणि इओ इओ मग्गंति मुच |
