________________
भासगाहा-११३३-११४१]
पढमो उद्देसो पुव्वं तु होइ कहओ, पच्छा धम्मो उ उक्कमो किन्नु । तेण वि पुव्वं धम्मो, सुओ उ तम्हा कमो एसो' ॥११३८॥ जइधम्मं अकहेत्ता, अणु दुविधं सम्म मंसविरई च ।
अणुवासए कहिंते, चउजमला कालगा चउरो ॥११३९॥
["पुव्वं तु0"] "जइधम्मं अकहेत्ता०" गाहा । जो मिच्छद्दिट्ठी पढमं उवट्ठाइ, तस्स जइधम्मं अकहित्ता अणुधम्मं कहेइ तो चउगुरुका । दोहे वि गुरुका । जया जइधम्मं न तरइ घेत्तुं तया जइ सावगधम्मं अकहेत्ता सम्मत्तं कहेइ चउगुरुका । तवगुरु काललहू । जया सावगधम्म ण तरइ घेत्तुं तया जइ सम्मत्तं अकहेत्ता मज्जमंसविरई कहेइ चउगुरुका । तवलहु कालगुरू । मज्जमंसविरई अकहेत्ता फलविधिं कहेइ चउगुरुका । दोहिं वि लहुया । आणाइया दोसा ।
जीवा अब्भुटुिंता, अविहीकहणाइ रंजिया संता ।
अभिसंछूढा होती, संसारमहन्नवं तेणं ॥११४०॥
"जीवा अब्भुटुिंता०' गाहा । ते जीवा पव्वज्जाए अब्भुढेउकामा ते जाणंति । जइ सावगधम्मेण वि सुगई भवति कामभोगे भुंजंताणं, किं तेण दुच्चरेणं पव्वज्जाधम्मेणं? एवं सेसा वि पया बुद्धीए विभासियव्वा । ताहे संसारसागरे छूढा भवंति । चिरेण मोक्खं पाविहिंति । किं च -
एसेव नूण कमो, वेरग्गगओ न रोयए तं च ।
दुहतो य निरणुकंपा, सुणिपयसतरच्छअटुवमा ॥११४१॥
"एसेव णण०" गाहा । ते जाणंति नणं एसेव कमो । जं पव्वं सावयधम्मं फासेत्ता पच्छा पव्वइज्जइ । अहवा पढमं मज्जमंसविरइं फासेत्ता तओ पच्छा सावगधम्मो घेप्पइ । "वेरग्गगओ न रोयए तं च" त्ति । सो णिविन्नओ घरावासस्स वेरग्गपत्तो पव्वईउकामो ताहे सो कहओ सावगधम्मं पण्णवेउमारद्धो, ताहे सं ते३ न रोयइ । ताहे विप्परिणमित्ता तच्चणियाईणं गच्छेज्जा । “दुहओ वि निरणुकंप" त्ति काएसु य तम्मि य । तम्मि य दिटुंतो वीरसुणिया। सा वीरसुणिया अलिक्कमलिक्केहिं निरत्थकीकया, पच्छा एयं पि नेच्छति । चिंतेइ-अलिक्कयं एयं, तरच्छो चरक्खू, सो पुव्वं उज्झस्स धाओ, ताहे सो मंसं ण पडिभाइ । एवं तस्स अणुधम्माभिमुहस्स पच्छा जतिधम्मो ण पडिभाइ । एते दोसा । इमे गुणा विहिकहणे -
१. नेयं गाथाविशेषचूर्णिकृतादृता । २. एसेव य मुच । ३. ते सं इति भाव्यम् ?
