________________
४१५
भासगाहा-३२४०-३२५१] पढमो उद्देसो
उज्जालितो पदीवो, चाउसालस्स मज्झयारम्मि । पमुहे वा तं सव्वं, चाउस्सालं पगासेति ॥३२४५॥
"उज्जालितो०" गाहा । कण्ठ्या । एतत्सूत्रं मध्यदीपकं । जम्हा य एत्थ उद्देसए समासओ सव्वा सामायारी संमत्ता । तम्हा जो एयं जाणइ सो गणपरिवट्टी अणुन्नाओ । जो पुण ण याणइ सो णाणुण्णाओ । तेणाभिसंबंधेण -
जो गणहरो न याणति, जाणंतो वा न देसती मग्गं ।
सो सप्पसीसगं पिव, विणस्सती विज्जपुत्तो वा ॥३२४६॥
"जो गणहरो०" गाहा । तं जो गणहरो ण याणइ, अहवा जाणंतो ण देसेइ मग्गं सो सप्पसीसगं व विद्दाइ । कप्पियं आहरणं-एक्को सप्पो निच्चं पलोएंतो अप्पणो जहासुहं? विहरइ। ताहे से छप्पा भणइ-तमं निच्चमेव पुरओ वच्चसि, अहं पि ताव पुरओ वच्चामि । ताहे सप्पसीसयं भणइ -
सीउण्हवासे य तमंधकारे, निच्चं पि गच्छामि जतो मि णेसी । गंतव्वए सीसग ! कंचि कालं, अहं पि ता होज्ज पुरस्सरा ते ॥३२४७॥ ससक्करे कंटइल्ले य मग्गे, वज्जेमि मोरे णउलादिए य । बिले य जाणामि अदुट्ठ दुढे, मा ता विसूराहि अजाणि एवं ॥३२४८॥ ["सीउण्ह०"] "ससक्करे०" गाहा । कण्ठ्या । पुच्छडा भणइ - तं जाणगं होहि अजाणिगा हं, पुरस्सरं ताव भवाहि अज्ज ।
एसा अहं णंगलिपासएणं, लग्गा दुअं सीसग ! वच्च वच्च ॥३२४९॥ "तं जाणगं०" गाहा । कण्ठ्या । 'पुरस्सरं' ति पुरं गम इत्यर्थः । सीसगवयणं -
अकोविए ! होहि पुरस्सरा मे, अलं विरोहेण अपंडितेहिं । वंसस्स छेदं अमुणे ! इमस्स, दटुं जतिं गच्छसि तो गतासि ॥३२५०॥
"अकोविए०" गाहा। हे ! अकोविए ! एहिं वंस च्छेदंति अमुणेतिया इमस्स कज्जस्स निप्फत्ती जाणिस्ससि । किं तत् ?
कुलं विणासेइ सयं पयाता, नदीव कुलं कुलडा उ नारी । निब्बंध एसो णहि सोभणो ते, जहा सियालस्स व गाइतव्वे ॥३२५१॥
१. सुहं विह ब । २. = पुच्छं ।
