________________
४१६
विसेसचुण्णि
[अज्जखेत्तपगयं "कुलं विणासेइ०" गाहा । कण्ठ्या । णीलीरागखसद्रुमाख्यानकं कथयितव्वं । जहा एगस्स उण्णुइत्तं सोउं, जेहिं सव्वेहिं उण्णुइयव्वं, जहा सो विणट्ठो । एवं तुमं पि विट्ठा । णिब्बंधेणं सीसगवयणं -
उल्लत्तिया भो ! मम किं करेसी ?, थाम सयं सुट्ठ अजाणमाणी । सुतं तया किण्ण कताइ मूढे, जं वाणरो कासि सुगेहियाए ॥३२५२॥
"उल्लत्तिया०" गाहा । कण्ठ्या । उल्लत्तियाओ । तं जाणगं गाहा पूर्वोक्तं । जहा - सुहराए वानरो पडिच्चोइओ तस्सेव पडिणीहूओ घरं विणासेइ, एवं तुमं पि ममोवरि भूया ।
न चित्तकम्मस्स विसेसमंधो, संजाणते णावि मियंककंतिं । किं पीढसप्पी कह दूतकम्मं, अंधो कहिं कत्थ य देसियत्तं ॥३२५३॥
"न चित्तकम्मस्स०" गाहा । कण्ठ्यम् । पीढसप्पी नाम पंगुलो, सगडियाए गच्छइ । छेप्पा भणइ -
बुद्धीबलं हीणबला वयंति, किं सत्तजुत्तस्स करेइ बुद्धी ? । किं ते कहा णेव सुता कतायी ?, वसुंधरेयं जह वीरभोज्जा ॥३२५४॥ "बुद्धिबलं०" गाहा । कण्ठ्या । ण एस सुया जहा वीरभोज्जा वसंधरा -
असंसयं तं अमुणाण मग्गं, गता विधाणे दुरतिक्कमम्मि । इमं तु मे बाहति वामसीले !, अण्णे वि जं काहिसि एक्कघातं ॥३२५५॥ सा मंदबुद्धी अह सीसकस्स, सच्छंद मंदा वयणं अकाउं ।
पुरस्सरा होतु मुहुत्तमेत्तं, अपेयचक्खू सगडेण खुण्णा ॥३२५६॥
["असंसयं०" “सा मंदबुद्धी०"] गाहा । णिस्संसयं-असंसयं । विहाणं नाम जं जेण पावियव्वं तं दुरइक्कमं। इमं तुमं बाधइ-दुक्खइ, अन्ने वि मारावेहेसि । ताहे सबलामोडीए पट्ठिया जाव भंडीए अक्कंता मया ।
जे मज्झदेसे खलु देस गामा, अतिप्पितं तेसु भयंतु ! तुज्झं । लुक्खण्णहिंडीहि सुताविया मो, अम्हं पि ता संपइ होउ छंदो ॥३२५७॥
"जे मज्झ०" गाहा । एवं ते सीसा अगीतत्था आयरिए भणंति-तुब्भे सव्वं कालं इओ तओ य भमाडेह अम्ह वि ताव छंदेण गम्मउ ? आयरिओ भणइ -
