________________
४०६
विसेसचुण्णि
[संखडिपगयं वत्थं व पत्तं व तहिं सुलंभं, णाणादिसिं पिंडियवाणिएसु ।। पवत्तिसं तत्थ कुलादिकज्जे, लेवं व घेच्छामों अतो वयंति ॥३२०४॥
"अद्धाण०" ["पवेटुं०" "वत्थं व पत्तं०"] दारगाहा वृत्तेहिं वक्खाणसिद्धा । 'अहवा ओमो' । पच्छद्धं कण्ठ्यम् । अत्ता गीतत्था । 'भावम्मि य' त्ति । कस्सइ संखडीए परो डोहलो समुप्पज्जेज्ज-अवस्स मए गंतव्वं संखडिं, तस्स भावं णाऊण वसभा गुरुं विन्नवेति । आयरिया सेहं भणिति-एएण समं वच्च । “अभाविसुं"त्ति भवितवान् । पुट्वि दोसा दीवेत्तु विस्सज्जेति। एतदेवार्थ
सेहं विदित्ता अतितिव्वभावं, गीया गुरुं विण्णवयंति तत्थ । जे तत्थ दोसा अभविंसु पुट्वि, दीवेत्तु ते तस्स हिता वयंति ॥३२०५॥ "सेहं विदित्ता०" वृत्तं कण्ठ्यम् ।
पुव्वोदितं दोसगणं च तं तू, वज्जेंति सेज्जाइजुतं जताए । संपुण्णमेवं तु भवे गणित्तं, जं कंखियाणं पविणेति कंखं ॥३२०६॥
"पुव्वोदितं०" वृत्तं । तत्थ गया वसहीदोसे परिहरेंति । पुव्ववन्निए दोसे परिहरित्ता ठायंति, दोसेहिं य जयणं करेंति गुणा, तत्थेव जं पाउग्गं लभंति मासो कंखाए पडिबद्धो । अणापुच्छाए वच्चेज्ज कंखितस्स य कंखं छिदइ । 'संपुन्नमेतं तु भवे गणित्तं' तु गणिसंपदाए भणियं । कंखितस्स कंखं पविणेत्ता भवइ । 'जयणे' त्ति । जे पुव्वं दोसा वुत्ता संखडीए ते जयणाए परिहरियव्वा ।
॥ संखडीपगयं समत्तं ॥
.
.
