________________
भासगाहा-३१९०-३२०३] पढमो उद्देसो
४०५ न वि लब्भई पवेसो, साधूणं लब्भएत्थ अज्जाणं । वावारण परिकिरणा, पडिच्छणा चेव अज्जाणं ॥३१९८॥ [नि०] "न वि लब्भइ०" गाहा । पुरातना । अस्य व्याख्या - अलब्भमाणे जतिणं पवेसे, अंतेपुरे इब्भघरेसु वा वि । उज्जाणमाईसु व संठियाणं, अज्जाउ कारिंति जतिप्पवेसं ॥३१९९॥
"अलब्भाणे०" वृत्तं कण्ठ्यम् । अह न लभेज्ज संजयाणं पवेसो, संजईओ लब्भंति, ताहे संजईओ वा वारिज्जति, ताओ पविट्ठाओ पन्नवेंति-जहा एते महातवस्सी, ताहे पच्छा पविसंति । अह पवेसो न चेव लब्भइ ताहे गिहत्थेहिं णीणावेंति । ते पुण इमे -
पुराणमाईसु व णीणवेंति, गिहत्थभाणेसु सयं वा ताओ ।
आगारिसंकाएँ जतिच्चएही, हिट्ठोवभोगेहि अ आणवेंती ॥३२००॥
"पुराण" वृत्तं । ते पुण संजयभायणाहिं णीणेति । जया ण होज्ज णीणेतओ अंतरावणं आसियावेत्ति वा । ताहे अज्जाओ गिहत्थभायणे हिं णीणेति । 'अगारिसंकाए' त्ति अकारमस्यास्तीत्यकारी । यथा छत्रमस्यास्तीति छत्री । अह गिहत्थाणं संका-किं एताओ णीणेत्ता अगाराण देंति ? ताहे संजयाणं असंभोइएहिं भायणेहिं णीणेति । असईए संभोइएहिं वि।
तेसामभावा अहवा वि संका, गिण्हंति भाणेसु सएसु ताओ ।
अभोइभाणेसु उ तस्स भोगो, गारत्थि तेसेव य भोगिसू वा ॥३२०१॥
"तेसामभावा०" वृत्तं । पकरणाए वक्खाणं । पकरणा नाम अण्णत्थ पज्जोवणा, तेषां भाजनानां अभावो होज्ज । अह गिहत्था जाणेज्ज-किं संजयाणं देंति अण्णेसिं वा ? एवं संका। ताहे संजईओ अप्पणएहिं भायणेहिं आणेऊणं असंभोइएसु छुब्भित्ता परिभुंजइ । 'तस्स भोगो' त्ति तस्याहारस्येत्यर्थः । असइ गिहत्थभायणेसु भुंजइ । असइ संजइच्चएहिं भुंजइ । ताणं तेणं लहुं कज्जं होज्ज । पच्छा संभोइएहिं वि भुंजइ गिलाणो । 'पडिच्छण'त्ति (गा० ३१९८) अज्जियाणं हत्थाओ पडिच्छंति । एवं ताव गिलाणनिमित्तं वच्चंति । अहवा इमेहिं कारणेहिं गम्मेज्ज -
अद्धाणनिग्गयादी, पविसंता वा वि अहव ओमम्मि । उवधिस्स गहण लिंपण, भावम्मि य तं पि जयणाए ॥३२०२॥ पविट्ठकामा व विहं महंतं, विणिग्गया वा वि ततोऽधवोमे । अप्पायणट्ठाय सरीरगाणं, अत्ता वयंती खलु संखडीओ ॥३२०३॥
