________________
भासगाहा-२९२३-२९३०] पढमो उद्देसो
३५७ काउं आरक्खिया चोरग्गाहा, तेहिं' कड्डणादी । तेणा दुविहा-उवहितेणा सरीरतेणा य 'वेसत्थिणपुंसएहिं पि'त्ति रत्तिं अयाणंता वेसियापाडए णपुंसयपाडए वा ठिया रत्ति परियèताण सई सोउं लोगो भणेज्ज चिंतेज्ज वा-अहो ! तवोवणे ठिया । जम्हा एए दोसा तम्हा राओ ण घेत्तव्वो सेज्जासंथारओ । अत्राह चोयकः
सुत्तं निरत्थगं कारणियं, इणमो अद्धाणनिग्गया साहू । मरुगाण कोट्ठगम्मी, पुव्वद्दिट्ठम्मि संझाए ॥२९२७॥
"सत्तं निरत्थयं०" गाहा । आयरिओ भणइ-न निरत्थयं सुत्तं अपवादिकमित्यर्थः । कस्मिन् कारणे? उच्यते-अद्धाणणिग्गया ते साहू अस्थमणवेलाए पत्ता गामं । तत्थ तेहिं मरुयाणं कोट्ठओ दिट्ठो। सामिओ से तहिं णत्थि । ताहे ते साहुणो उच्चारादिभूमि पडिलेहेउं तं कोट्ठगसामि पडिच्छंता अच्छंति । नवरं सामी आगओ ताहे अणुन्नवेत्ता ठिया । अत्र सूत्रनिपातः । एवं ताव राओ संध्यायामित्यर्थः । न केवलं सज्झाए राओ वि होज्जा । तत्थ गाहा -
दूरे व अन्नगामो, उव्वाया तेण सावय नदी वा । दुल्लभ वसहिग्गामे, रुक्खाइठियाण समुदाणं ॥२९२८॥
"दूरे व अन्नगामो०" गाहा । जओ संपट्ठिया तओ गामाओ दूरे सो जत्थ आगंतव्वं । अहवा उव्वाया परिस्संता विस्समंता आगया, तेण-सावयभयं वा पंथे, सत्थो चिरेण लद्धो, णदी वा पवूढा । एएहिं कारणेहिं भिक्खवेलाए चेव पत्ता । ताहे भिक्खवेलाए पत्तेहिं वसहिं मग्गमाणेहिं तक्खणं न लद्धा । ताहे बाहिं रुक्खमूले ठाइत्ता सव्वे भिक्खं पहिंडिया । तेहिं हिंडंतेहिं इमेसि एक्कतरी वसही दिट्ठा ।
कम्मार णंत दारग, कलाय सभ भुज्जमाणि दिय दिट्ठा । तेसु गएसु विसंते, जहिं दिट्ठा उभयभोमाइ ॥२९२९॥
"कम्मारणंत०" गाहा । लोहकारसाला, णंतिक्कसाला, दारगा वा जत्थ पढंति दिवसओ, कलागा सुन्नगारसाला वा सभा वा । एतासिं एगतरादि वा भुज्जइ, रत्तिं मुणिज्जइ विगतसंध्यायां । तत्थ दिवसओ पुव्वपडिलेहिए उच्चारादिभूमिसु विगयसंध्यायामतिगमनं । अत्र च सूत्रनिपातः । एवमपवादिके सूत्रे अर्थतः पुनरपवाद उच्यते-पुव्वं पि अपडिलेहिए सेज्जासंथारउच्चारादिभूमीए ठाइज्ज । कहं ? अत उच्यते -
मज्झे व देउलाई, बाहिं व ठियाण होइ अइगमणं । सावय मक्कोडग तेण वाल मसयाऽयगर साणे ॥२९३०॥
१. तेसिं ब । २. कलागा = सुवन्नगारसाला इति भाव्यम् ? (मलवृ) ।
