________________
३४०
विसेसचुणि
उदउल्लं बीयसंत्तं, पाणा निवडिया महिं ।
दिया ताई विवज्र्ज्जतो, राओ तत्थ कहं चरे ? ।। [द०वै० अ० ६.२५ ]
[ राईभत्तगयं
एवं पाणवहो पाणग्गहणं च । पाणवहे संकिज्जइ । “एक्काए अविरइयाए सवत्तीए पुत्तो उद्दवेऊण कवाडे अवट्ठेभितो ठवितो । संजओ आगओ, तेण कवाडं पेल्लियं से 'ध'त्ति पडिओ | ता कूवियं । संजण कप्पट्टो उद्दविओ । एवं संका, तत्थ गेण्हणादी दोसा ।
मुसावायं आवज्जइ । अविरइया कस्सइ उवसमेण देइ भत्तपाणं । तं दद्धुं भोयएण से इस्सादोसेण भणितो - मा घरं तुमं एज्जासि । तओ सो आह - तव घरं साणा एहिंति । ताहे सो जिब्भादंडदोसेण बलामोडीए कड्ढिज्जतो आगतो । तओ सो अविरइयओ भणइ - तुमं साणो जाओ ? एवं मुसावाओ आवज्जइ, अहवा मुसावाए संकिज्जेज्ज । तेण अविरयएण दिवसओ भुंजमाणेण भणिया - एत्तो कुसणाओ ठविज्जसि रत्तिं होहिति । ताए ठवियं । तं च साणेण खइयं रत्तिं भणिया-आणेहिं तं । ताए भणियं -साणेण खइयं । सो भणइ - जाणामि तं माणुससाणं जेण खइयं । एवं मुसावाओ संकिज्जइ ।
अदिन्नादाणं आवज्जइ । रत्ति आइन्नओ छुद्दाई पोत्तहिरण्णादीणि भाणि दट्टु कोइ लुद्धो हरेज्ज, संकणा, संजयं प्रतीत्य कम्मकरी कोइ हरेज्ज, संजएण हड त्ति णज्जिहिति । एवं अदिन्नादाणे संकणा ।
मेहुणं आवज्जइ । वाणीणि पउत्थपइया ओभासेज्ज । सो य इच्छेज्ज । एवं आवज्जइ संकणा । बहुसो पविसंते णिक्कलंते य आहारनिमित्तं चिरं च पविट्ठो अच्छइ एवं मेहुणे संकिज्जइ ।
परिग्गहं आवज्जइ । अणाभोएणं हिरन्नादि भत्तेण समं ठवियं होज्ज, तं अणाभोएण देज्ज, जहा कटुस्स भएण काएइ दुवक्खरियाए हडं, साय तं ण सक्केइ संगोविडं पडिअप्पेडं वा । ताहे संजयस्स भिक्खेण समं देज्ज, संजओ वि तत्थेव लुब्भेज्ज । एवं परिग्गहे आवज्जणा। इमा संकणा - तं दिज्जमाणं सुवन्नं भत्तमिस्सं जिलिजिलेंतं दट्टु कोइ संकइ-कं एच्छंतो गिण्हइ अह अणाभोगेण ? जम्हा एए दोसा तम्हा न हिंडियव्वं रतिं ।
तं पि य चउव्विहं, राइभोयणं चोलपट्टमइरेगे ।
परियावन्न विगिंचण, दर गुलिया रुक्ख सुन्नघरे ॥२८४९ ॥ [ नि० ] "तं पि य०" गाहा । राईभोयणं चउव्विहं - दिया घेत्तुं दिया भुंजइ, दिया घेत्तुं रतिं भुंजइ । चभंगो' । चउसु वि चउगुरुया तवकालविसेसिया । पढमा दोहि वि लहुया ।
१. रत्तिं घेत्तुं दिया भुंजइ, रत्तिं घेत्तुं रतिं भुंजइ इति भङ्गद्वयम् ।
