________________
३०७
भासगाहा-२६७६-२६८४] पढमो उद्देसो
दव्वम्मि उ अहिगरणं, चउव्विहं होइ आणुपुव्वीए । निव्वत्तण निक्खिवणे, संजोयण निसिरणे य तहा ॥२६८१॥
"नाम ठवणा०" ["दव्वम्मि०"] गाहा । दव्वाहिकरणं दुविहं-आगमओ य नोआगमओ य । आगमओ-जाणए अणुवउत्ते । नोआगमओ तिविहे-जाणगसरीर-भवियवइरित्ते । जाणगं जं सरीरं, भवियं जे जीवे जोणी । वइरित्ते दुविहे-निव्वत्तेण निक्खियणे य णिव्वत्तणाधिकरणं - जोणीपाहुडेणं एगेंदियाईण सरीराईणि णिव्वत्तेइ, णिक्कारणे वा वेउव्वियसरीरं णिव्वत्तेइ, परसु-असि-कोंतमादीणि वा णिव्वत्तेइ, एवं णिव्वत्तणाहिकरणं । णिक्खेवणाधिकरणं दलणं जंतं ठवेइ, सीहादीणं वा मारणट्ठाए जंतं उड्डेइ, मियाण वा बंधणट्ठाए कूडपासे उड्डेइ । उयद्दुयं वा खणंति । एयं दव्वाहिकरणं ।
भावाहिकरणं-कसायाणं उदओ । तत्थ गाहा -
अहतिरियउड्डकरणे, बंधण निव्वत्तणा य निक्खिवणं । उवसम-खएण उठें, उदएण भवे अहेगरणं ॥२६८२॥१
"अहतिरियउड्ढकरणे०" एएसिं चउण्ह कसायाणं नाइतिव्वोदएण तिरियाइ आउयं, तणुएसु मणुस्साउयं, उवसंतेसु खीणेसु वा उर्दु, तिव्वेसु निरयाउयं । चोयगो आह-यदुक्तं कम्माणं गरुयाए अहे गच्छइ तन्नोपपद्यते, कुतो? यस्मात् सर्वसूत्रेष्वपि नोक्तम् किंचिद्रव्यं गुरुयं लहुयं वा? आयरियो आह -
गुरुयं लहुयं मीसं, पडिसेहो चेव उभयपक्खे वि । तत्थ पुण पढमबिइया, पया उ सव्वत्थ पडिसिद्धा ॥२६८३॥
"गुरुयं लहुयं०" गाहा । कण्ठ्या । 'पडिसेधो चेव उभयपक्खे वि' त्ति णावि गुरुयं णावि लहुयं, अगरुयलहुयमित्यर्थः । गुरुयं लहुयं 'सव्वत्थ पडिसिद्धा' इति सर्वसूत्रेष्वित्यर्थः । यथा-किमिति ?
जा तेयगं सरीसं, गुरुलहु दव्वाणि कायजोगो य । मणभासा अगुरुलहू, अरूविदव्वा य सव्वे वि ॥२६८४॥
"जा तेयगं०" गाहा । ओरालियादि जाव तेयगसरीरं । एयाणि गरुयलहुयदव्वाणि, काइओ जोगो, मन, भाषा, अरूविदव्वा य सव्वे वि अगुरुयलहुया ।
१. 'अह० इत्यस्या आरभ्य कम्मं० (२६८९) पर्यन्ताः गाथा: वृत्तिकृता क्रमभेदेन व्याख्याता ।