________________
॥ विओसमणपगयं ॥ [सुत्तं] भिक्खू य अधिकरणं कट्ट तं अधिकरणं विओसवित्ता विओसवियपाहुडे, इच्छाए परो आढाइज्जा इच्छाए परो नो आढाइज्जा, इच्छाए परो अब्भुटेज्जा इच्छाए परो नो अब्भुटेज्जा, इच्छाए परो वंदिज्जा इच्छाए परो नो वंदिज्जा, इच्छाए परो संभुंजेज्जा इच्छाए परो नो संभुंजेज्जा, इच्छाए परो संवसिज्जा इच्छाए परो नो संवसिज्जा, इच्छाए परो उवसमिज्जा इच्छाए परो नो उवसमिज्जा । जो उवसमइ तस्स अस्थि आराहणा, जो न उवसमइ तस्स नत्थि आराहणा, तम्हा अप्पणा चेव उवसमियव्वं । से किमाहु भंते ? उवसमसारं सामन्नं ॥१-३४॥
सूत्रसम्बन्धगाहा - एगत्थ कहमकप्पं, कप्पं एगत्थ इच्चऽसद्दहतो । पडिसिद्धे व वसंते, निवारण वइक्कमे कलहो ॥२६७६॥
"एगत्थ कहमकप्पं०" गाहा । 'एगत्थे' त्ति निग्गंथाण अकप्पं मज्झेणं निग्गंथीणं कप्पइ, एवं असद्दहंतस्स पडिसिद्धे कलहो ।
घेप्पंति चसद्देणं, गणि आयरिया य भिक्खुणीओ य । अहवा भिक्खुग्गहणा, गहणं खलु होइ सव्वेसिं ॥२६७७॥ खामिय वितोसिय विणासियं च झवियं च होंति एगट्ठा । पाहुड पहेण पणयण, एगट्ठा ते उ निरयस्स ॥२६७८॥ इच्छा न जिणादेसो, आढा उण आदरो जहा पुट्वि । भुंजण वास मणुन्ने, सेस मणुन्ने व इतरे वा ॥२६७९॥
"घेप्पंति चसद्देण०" ["खामिय०" "इच्छा न जिणादेसो०"] गाहात्रयं कण्ठ्यम् । 'कट्ट' त्ति (सू० ३४) किं भणियं होइ? करेत्ता इत्यर्थः । संभुंजण संवसणो संभोए, सेसा पदा संभोइए वा असंभोइए वा भवंति । एष सूत्रार्थः । अधुना सूत्रस्पर्शिकनियुक्तिविस्तर उच्यते -
नामं ठवणा दविए, भावे य चउव्विहं तु अहिगरणं । दव्वम्मि जंतमादी, भावे उदओ कसायाणं ॥२६८०॥ [नि०]