________________
२८२
विसेसचुण्णि
[सागारियउवस्सयपगयं हरंतीति मणोहरका । ते से य भुत्ताभुत्ताणं सइकरणकोउगदोसा ।
एक्केक्कम्मि उ ठाणे, चउरो मासा हवंति उग्घाया ।
आणाइणो य दोसा, विराहणा संजमाऽऽयाए ॥२५५८॥
"एक्केक्कम्मि य०" गाहा । एएसु रूव-आभरणादिसु एक्केक्के ठायंतस्स चउलहुया।
एवं ता सविकारे, निव्वीकारे इमे भवे दोसा । संसद्देण विबुद्धे, अहिगरणं सुत्तपरिहाणी ॥२५५९॥
"एवं ता सविगारे०" गाहा । साहूणं सज्झायसद्देणं अहवा काइयादिअट्ठाए निप्फेडपवेस-पयनिवात-आवस्सिय-णिस्सीहियादिसद्देण तेसिं गिहत्थाण पडिबुद्धाण रोसो भवइ । तओ अहिकरणं । तत्थ संखडे पिट्टापिट्टीए आयविराहणा सुत्तपरिहाणी य भवइ । इमा य संजमविराहणा -
आउ ज्जोवण वणिए, अगणि कुटुंबी कुकम्म कुम्मरिए । तेणे मालागारे, उब्भामग पंथिए जंते ॥२५६०॥ “आउ ज्जोवण" गाहा । जम्हा एए दोसा तम्हा ण ठाइयव्वं । चोयओ भणइ - एवं सुत्तं अफलं, सुत्तनिवाओ उ असइ वसहीए । गीयत्था जयणाए, वसंति तो दव्वसागरिए ॥२५६१॥
"एवं सुत्तं अफलं०" गाहा । आयरिओ भणइ–ण अप्फलं सुत्तं । अद्धाणणिग्गयादी तिक्खुत्तो मग्गित्ता अलंभे पुरिससागारिए ठाइयव्वं । एत्थ सुत्तनिवाओ -
ते वि य पुरिसा दुविहा, सन्नी अस्सन्निणो य बोधव्वा ।
मज्झत्थाऽऽभरणपिया, कंदप्पा काहिया चेव ॥२५६२॥
"ते वि य०" गाहा । ते पुरिसा दुविहा–असण्णिणो सण्णिणो य । जे सण्णिणो ते चउव्विहा–मज्झत्था, आभरणप्पिया, कंदप्पिया, काहिया । एएसिं चउण्ह वि वक्खाणं -
आभरणपिए जाणसु, अलंकरिते उ केसमादीणि । सइरहसियप्पललिया, सरीरकुइणो य कंदप्पा ॥२५६३॥ अक्खाइयाउ अक्खाणगाइं गीयाइं छलियकव्वाइं । कहयंता य कहाओ, तिसमुत्था काहिया होति ॥२५६४॥
