________________
१६१
भासगाहा-१८७७-१८८४] पढमो उद्देसो जे पुण अनागाढइत्ता तेसिं निक्खिप्पइ । एवं संथरंतेसु दोसु वि । अह न फव्वंति ताहे इमो विही -
निग्गमणे चउभंगो, अद्धा सव्वे वि निंति दोण्हं पि । भिक्खवसहीइ असती, तस्साणुमए ठविज्जा उ॥१८८२॥
“निग्गमणे" गाहा । तत्थ वत्थव्वा संथरंति इयरे न संथरंति । वत्थव्वा न संथरंति' एवं चउभंगो । जत्थ दो वि संथरंति तत्थ विही भणिओ चेव । सेसेसु भंगेसु इमो विही । अद्धा वा निग्गच्छंति, जे न संथरति सव्वे वा । पुव्वं दोण्ह वि गच्छाणं संथरणे अद्धएसु वा सव्वेसु वा निग्गच्छंतेस जे गिलाणपडियरगा ते ठायंति । जे य गिलाणस्स अनुमता जेसिं जेसि उवसमति ते नियत्तेयव्वा । सड्डे त्ति गयं ।।
इदाणि इच्छाकारे त्ति दारं । तत्थ गाहा -
अभणिों कोइ न इच्छइ, पत्ते थेरेहिँ होउवालंभो। दिटुंतो महिड्डीए, सवित्थरारोवणं कुज्जा ॥१८८३॥
"अभणितो कोइ०" गाहा । कोइ गिलाणं सोउं न वच्चइ । मम ण कोइ इच्छक्कारं करेइ । अह नवरि कुल-गण-संघ-थेरा जे हिंडंति 'कत्थ सामायारीओ सीयंति' ते आगया। तेहि सो भण्णइ-अज्जो ! उस्सप्पंति भे नाण-दसण-चरित्ताई, गिलाणो वा कोइ अत्थि, अन्ने वा साहू केइ अब्भासे अत्थि ? ते भणंति-अस्थि । वट्टमाणी जाणसि? आमं, जाणामि । एगोसिं गिलाणो अत्थि, वच्चसु तुमं । सो भणइ-नत्थि, किध वच्चामि, ते मम इच्छाकारं न चेव करेंति।
बहुसो पुच्छिज्जंता, इच्छाकारं न ते मम करिति । पडिमुंडणा य दुक्खं, दुक्खं च सलाहिउं अप्पा ॥१८८४॥
"बहुसो०" गाहा । कण्ठ्या । एवं भणंतस्स :: ।४ (चतुर्गुरु) 'दिटुंतो इड्डिमंतेणं 'ति । राया कत्तियपुन्निमाए दाणं देइ । तत्थेगो खद्धपलालिओ मरुगो । सो भोइयाए भण्णइ-वच्चाहि, राया दाणं देइ । सो भणइ-एगं ताव गेहस्स परिग्गहो घेत्तव्वो, बिइयं किह अनिमंतिओ जामि? जइ से पियि-पियामहस्स अणुग्गहेणं कज्जं तो ममं आगंतूण णेहिति । सो अब्भत्थणं मग्गंतो इहलोइयाणं भोगाणं चुक्को। एवं तमं पि अब्भत्थणं मग्गंतो निज्जराए चुक्किहिसि । सवित्थरा य से आरोवणा कीरइ परितावणाइ जइ किहइ गिलाणो उद्दाइ तो से चरिमं । इच्छाक्कारे त्ति गतं । इदाणिं असत्ते त्ति । तत्थ गाहा -
१. वत्थव्वा न संथरंति इयरे न संथरंति २। वत्थव्वा संथरंति इयरे संथरंति ३। वत्थव्वा न संथरंति इयरे संथरंति ४ । २. महिड्डीए मुच ।
