________________
१५० विसेसचुण्णि
[मासकप्पपगयं द्विधा समासकृतोऽर्थः, स न संभवति । यत् पुनः कर्तुरभिप्रायोऽर्थः सोऽयम् -
हत्थं वा मत्तं वा, पुव्वि सीतोदएण जं धोवे ।
समणट्ठाए दाया, पुरकम्मं तं विजाणाहि ॥१८२०॥
"हत्थं वा मत्तं वा०" गाहा । कण्ठ्या । पुरस्तात् कृतं पुरेकर्म पच्चक्खं ति भणितं होइ। पुरेकम्मम्मि य पुच्छा । किं ति दारं गयं ।
इदाणिं कस्स त्ति दारं।
कस्स त्ति पुरेकम्मं, जइणो तं पुण पभू सयं कुज्जा।
अहवा पभुसंदिट्ठो, सो पुण सुहि पेस बंधू वा ॥१८२१॥
"कस्स त्ति पुरेकम्म०" गाहा । कण्ठ्या । तस्स पुरेकम्मस्स इमो संभवो कत्थ ? इह बहुजणपरिवेसणाए इमो पगारो होज्ज ।
दमए पमाणपुरिसे, जाए पंतीऍ ताण मोत्तूणं । सो पुरिसो तं वऽन्नं, तं दव्वं अन्नो अन्नं वा ॥१८२२॥
"दमए०" गाहा । अहवा दमओ वा पहाणपुरिसो वा पुरेकम्मं करेज्ज । जाए पंतीए ताए मोत्तणं जाए पंतीए परेकम्मं कयं तं मोत्तणं सो जइ अन्नं पंतिं संकमति तेसिं इजह कप्पड़ जइ उदउल्ल-ससिणिद्धा नत्थि । पच्छद्धेणं अट्ठभंगा गहिया, अस्य व्याख्या -
सो तं ताए अन्नाएँ बिइअओ अन्न तीऍ दो वऽन्ने । एमेव य अन्नेण वि, भंगा खलु होंति चत्तारि ॥१८२३॥ कप्पति समेसु तह सत्तमम्मि तइयम्मि छिन्नवावारे।
अत्तट्टियम्मि दोसुं, सव्वत्थ य भयसु करमत्ते ॥१८२४॥
"सो तं ताए०" गाहा । ["कप्पति समेसु०"] सो पुरिसो तं दव्वं ताए पंतीए १, सो पुरिसो तं दव्वं अन्नाए पंतीए २, सो पुरिसो अन्नं दव्वं ताए पंतीए ३, सो पुरिसो अन्नं दव्वं अन्नाए पंतीए ४। एवं अन्नपुरिसेण वि चत्तारि भंगा । एवं एए अट्ठभंगा । एत्थ पुण इमेहिं कारणेहिं पुरेकम्मं करेज्ज दायओ -
अच्चुसिण चिक्कणे वा, कूरे धुवियं पुणो पुणो देइ ।
आयमिऊणं पुव्वं, दइज्ज जइणं पढमयाए ॥१८२५॥
१. अन्नो पुरिसो तं दव्वं ताए पंतीए ५, अन्नो पुरिसो तं दव्वं अन्नाए पंतीए ६, अन्नो पुरिसो अन्नं दव्वं ताए पंतीए ७, अन्नो पुरिसो अन्नं दव्वं अन्नाए पंतीए ८ ।