________________
पढमो उद्देसो
चोदग ! तं चेव दिणं, जति वि करिज्जाहि कोइ कम्माई । नहु सो तं न वियाणइ, एसो पुण सिं अहाकप्पो ॥१४०९ ॥ किं नागय त्थ तइया, असव्वओ मे कओ तुह निमित्तं । इइ पुट्ठो सो भगवं, बिइयादेसे इमं भणति ॥१४१०॥
भासगाहा - १४०१-१४१६ ]
11
[“दट्ठूण य० "सव्वपयत्तेण०" "फेडित वीही० "पढमदिवसम्मि० " ‘“बिइयदिवसम्मि०” “कल्लं से दाहामी ०" ! “एमेवोगाहि० " "चोदग ! तं चेव० ''] " किं नागय० " गाहा । कण्ठ्या । ताहे तेण भाणियव्वं
अणियताओ वसहीओ, भमरकुलाणं च गोकुलाणं च । समणाणं सउणाणं, सारइआणं च मेहाणं ॥१४११॥
-
"अणियताओ वसहीओ० " गाहा । कण्ठ्या ।
एक्काए वसहीए, उक्कोसेणं वसंति सत्त जणा । अवरोप्परसंभासं, चयंति अन्नोन्नवीहिं च ॥१४१२॥
-
सत्त'० [लि] (गा० १४०१ ) "एगाए" गाहा । कण्ठ्या । सामायारी गया । इदाणि
ठितिदारं । तत्थ दारगाहाद्वयम्
६५
-
खेत्ते काल चरित्ते, तित्थे परियाय आगमे वेए । कप्पे लिंगे लेसा, झाणे गणणा अभिगहा य ॥१४१३॥ पव्वावण मुंडावण, मणसाऽऽवन्ने वि से अणुग्घाया । कारण निप्फडिकम्मे, भत्तं पंथो य तझ्याए ॥१४१४ ॥
"खेत्ते काल चरित्ते० " ["पव्वावण ० " ] । तत्थ खेत्त त्ति दारं । अस्य व्याख्या -
जम्मणसंतीभावेसु होज्ज सव्वासु कम्मभूमीसु ।
साहरणे पुण भइयं, कम्मे व अकम्मभूमे वा ॥१४१५॥
"जम्मण संतीभावेसु० " गाहा । कण्ठ्या । शांतिभावो नाम प्रव्रज्याभावः ।
इदाणिं काले त्ति दारं
ओसप्पिणीइ दोसुं, जम्मणतो तीसु संतिभावेणं ।
उस्सप्पिणि विवरीया, जम्मणतो संतिभावे य ॥१४१६॥
१. अथ सत्त (गा० १४०१) त्ति पदं विवृणोति मलवृ मुच ।
