________________
४७
भासगाहा-१२८७-१२९३] पढमो उद्देसो
"खेयविणोदो०" गाहा । तवभावनाभावितस्स पोरुसिमायिणा तवेणं न निव्विज्जति । सत्तभावणाभावितस्स साहसे जयो भवति । साहसं नाम भयं तं न उप्पज्जति । लहुभावो लहुता एकत्वभावनाभावितस्य भवति । सयभावणं भावेमाणस्स तवो भवति । कहं पुण? यस्मादुक्तम् -
बारसविहम्मि वि तवे, सब्भितरबाहिरे कुसलदिढे। न वि अत्थि न वि अ होही, सज्झायसमं तवोकम्मं । [गा० ११६९]
किञ्चान्यत्-सद्धाजणणं च परे कालं नाणं च न परत्तो' । सुयभावणं भावेंतो अन्नेसि पि सद्धं जणेइ । कालन्नाणं च पोरुसिमाइसु न पराधीणं भवति । धितिभावणाभावितस्स सयणाईसु असंगो भवति । सा भावणा दव्वे भावे य । दव्वभावणा -
सरवेहआसहत्थीपवगादीया उ भावणा दव्वे । अब्भास भावण त्ति य, एगटुं तत्थिमा भावे ॥१२९०॥ “सरवेह०" गाहा । कण्ठ्या । अब्भासो त्ति वा भावण त्ति वा तुलण त्ति वा एगट्ठा । दुविधाओ भावणाओ, असंकिलिट्ठा य संकिलिट्ठा य । मुत्तूण संकिलिट्ठा, असंकिलिट्ठाहि भावंति ॥१२९१॥ "दुविहा य भावणाओ" गाहा । तत्थ जा सा संकिलिट्ठा तासिं इमाणि दाराणि संखा य परूवणया, होइ विवेगो य अप्पसत्थासु ।
एमेव पसत्थासु वि, जत्थ विवेगो गुणा तत्थ ॥१२९२॥
"संखा य परूवणया०" गाहा । पंच इति संख्या एकादिषट्कादिप्रतिषेधार्थम् । ताओ भावणाओ जाणित्ता अप्पसत्थाणं विवेओ कायव्वो परिवर्जनमित्यर्थः । एवमवधारणे किमवधारयितव्यम् ? उच्यते-प्रशस्तस्यापि विवेक एव कार्यः । यथा आचार्यादीनाम् अवर्णभाषणश्रवणे माध्यस्थ्यं भावयतो गुण एव भवति, न स्थविरकल्पिकवद्दोषः । तत्राप्रशस्तभावना पंचविधा इमा -
कंदप्प देवकिदिवस, अभिओगा आसुरा य सम्मोहा । एसा उ संकिलिट्ठा, पंचविहा भावणा भणिया ॥१२९३॥ "कंदप्प०" गाहा।
१. नऽन्नत्तो मुच । २. दुविहाओ अ ब ।
